Bunu eləsəm o nə deyər, bu nə fikirləşər, birdən filankəs pis baxar deyərək deyil, mən belə istəyirəm deyərək yaşayın. Kiməsə görə yox, özünüzə görə yaşayırsınız. Həyatın dadını, bacardıqca da ağını çıxarın. Dünyaya bir dəfə gəlirik, anlayırsınız, ömrümüz başqalarının fikrini önəmsəyəcək qədər uzun deyil.
Məncə insan nədirsə, o olmalıdır. Mənim saxtalıqla işim yoxdur. Əgər nədənsə incimisənsə, biruzə verməlisən. İçində hansısa hiss ölübsə, yasını tutmalısan. Hələ elə insanlar var ki, yalan yerə ağlayır, səbəb yoxkən gülə bilir. Belə şeylər məni dəli edir. Bir insanın göz yaşlarının gerçək olub-olmaması sorğulanırsa, o insanın daha nə mənası qalır?