Salam dostlar, necəsiz? Ümid edirəm məni xatırladız. Uzun zaman idi ki, aktiv deyildim. Məlum məsələlərdən hamı evdə qalıb və çox sıxılırıq. Düşündüm ki, yeni lahiyə edim “Heyat devizim”. Albert Eynşten qeyd etdiyi kimi:

İnsanı ayaqda saxlayan skelet və əzələ sistemi deyil, prinsipləri və inanclardı. Düşünürəm ki, hər insan həyatda qalmağ üçün dəvam etməyi üçün səbəbləri, şuarları vardı. Mənim yaşım artdıqca devizimdə deyişir.
20 yaşımda isı əsas devizim yazıçı İbrahim Çobanın qeyd etdiyi kimi:Səndən daha gözəl bir şans yoxdur.. Bəs sən nədən umidsizsən?Hər gün 'şanssızam,şanssızam' deməkdən yorulmadın mı?Səhv edirsən,özünə şans verməyi unudursan.Bax Allah sənə şans verir,səni yaşadır.Bundan daha gözəl bir şans,bundan daha gözəl umid var mı? Səni ağladanların güldüyünü görürsən və onların da bir gün pis olacağına inanmırsan.İnan. Xahiş edirəm,gözəl insan,umidsiz olmağı burax.Sənin kimi birinə yaraşmaz umidsiz olmaq.Umidin ən böyüyü elə yaşamağın özüdür.Unutma! Gəl,dünənki pis xatirələri sil.Bu günün dadın çıxar və sabahı yaşamağa çalış. Kimsənin sənə verəcəyi şansa deyil,sənin özünə verəcəyin bir şansa ehtiyacın var.İnsanların sənə şans vermədiyini düşünərək özünə şans verməyi unudursan,etmə bunu.Çünki sənə,səndən gözəl bir şans yox bu həyatta..

İlk dəfə özüm iştirak etdim ki, sizədə aydın olsun. İnşallah gələn dəfə sizdən biriləri olacaq, ümid edirəm ki, iştirak edersiz. Bu arada saglamlığınızı qoruyun. Hörmətlə.