Bir gün isə çox qəribə bir şey oldu.. 2 saata qədər internetdən istifadə etsə də kassa ondan pul almadı. Səbəbi isə bu gün hədiyyədir dedilər. Heçnə başa düşməyən Aynur təəccüblə ordan evə gəldi. Həmin gündən etibarən hər dəfə internet kafeyə getdikdə ya ondan hansısa bir səbəbə pul almadılar, yada çox cuzi bir miqdarda götürdülər. Tanımadığı kafe sahibinin bu hərəkəti qıza təəccüblü görünürdü. Niyə kimsə ona güzəşt etsinki. Adamın başının üstündə Allah var, kafe sahibi ağıllı mərifətli insana oxşayırdı. Başqa bir fikri olana oxşamırdı. Ona bacı deyə müraciət edirdi. Axırda Aynur öz-özünə düşündü ki, yəqin tələbədir deyə ona güzəşt edirlər. Ta ki, o kafenin esl sahibini öyrənənə qədər.

Bir gün yenə vacib bir informasiyanı götürmək üçün Aynur kafeyə gedir. Bir xeyli müddət oturduqdan sonra kassaya pul uzadanda kassir pulu götürmür. 
Aynur axırda dilə gəlir: bu qədər hörmət bəsdi. Sizin kafe mənə görə işləmirki. Tələbə olsamda dərslərimə görə ayıracağım pulum var. Xahiş edirəm pulu götürün.
Kassir: Bağışla bacı, pulu ala bilmərəm.
Aynur: Axı niyə buna səbəb nədir?
Kassir: Mənə belə tapşırılıb ki, o qız nə vaxt burdan istifadə eləsə pul götürmə.
Aynur kassiri ha dilə tutsada ona kimin bu sözü dediyini öyrənə bilmədi. 
Fikirli-fikirli evə gəlib olanları qızlara danışdı. Hərə bir fikir irəli sürdü. Samirə dedi yəqin tələbəsən ona görə, Günel isə - "kafe sahibi sənə vurulub ona görə pul almır” dedi. Aynura bunların heç biri inandırıcı gəlmirdi. Axı 3-4ayda bu küçədə ev sahibindən başqa bir insanla kəlmə kəsib danışmamışdılar. Kim ona bu yaxşılığı etmək istəsinki. Artıq özünədə çox maraqlı gəlirdi bunun səbəbi. 
Nəhayət bir gün hər şeyi öyrənə bildi. 
Kitabxanadan qayıdanda həyətlərində qapıda duran6-7 yaşlı oğlan uşağını kənara çəkdi (uşaq həyətlərində yaşayırdı) – sən o internet kluba gedirsən?
Uşaq: Hə. Biz ora tez-tez gedirik oyun oynamağa. 
Aynur: Səndən pul alırlar?
Uşaq: Hə pul olmayanda içəri qoymurlar məni.
Aynur: Ora kimin klubudu?
Uşaq: Dey ordakı əmigilin.
Aynur: Ordakı əmi kimdi???
Uşaq: Odey.. Kənanın atası..
Aynur quruyub qalmışdı. Kənanın atasının kafesi??? Kənanın atası məndən pul niyə almır??
Sanki birdən beynində ildırım çaxdi.. Kənan... Bunu yəqin ki, Kənan eləyib. Bəs Kənan niyə belə bir şey eləsinki. 
Aynur bu sualları öz-özünə verə-verə evə gəlir. Olanları qızlara danışır. Günel gülməyə başlayır: - Bəxtəvər başına, qara qazan sponsorun olub (Günel Kənana qarabuğdayı olduğuna görə qara qazan adı vermişdi).
Günelin zarafatına hamı gülüşür. Aynur hələdə düşünürdü, 14-15 yaşlı balaca oğlanın bu hərəkəti ona təəccüblü gəlirdi. Bəlkə, heç Kənanın işi deyil bu?? Bunu dəqiqləşdirməli idi.
Bu dəfə internet kluba dərs üçün yox, məsələni aydınlaşdırmağa gəlir. Bir az internetdə oturduqdan sonra kassaya yaxınlaşır. Kassir yenə məzlum-məzlum Aynurun üzünə baxır. Borcu olmadığını bildirir.
Aynur: Məndən pul almamağınızı kim tapşırıb sizə?
Kassir: Heç kim.
Aynur: Mənə düzünü deyin, mən bilmək istəyirəm. Bunu Kənan deyib?
Kassir Aynurun bildiyini görüb etiraf etməyə məcbur oldu; - Hə Kənan deyib.
Aynur: Nə haqla belə şeyi istəyib sizdən?
Kassir: Bağışlayın, amma mən bilmirəm. O mənə tapşırdı ki, o qız bura gələndə pul alma, mən əmr quluyam. O mənim iş sahibimin oğludur. Dediyini eləməliyəm.
Aynur acıqla əlindəki pulu stolun üstünə atıb bayıra çıxır.
Evdə isə ayrı aləm vardı. Samirə bir tərəfdən Günel bir tərəfdən Aynuru əsəbləşdirirdilər. 
Samirə: İnternet klubunuza məni nə vaxt aparırsan??
Günel: Durdun durnanı gözündən vurdun. Balaca uşaqdakı eşqə baxeeee..)))
Aynur: Qızlar bəsdirində, belə şeyle zarafat eləməyin. Mən belə şeyləri xoşlamıram. O uşaqdı ağlı kəsmir, özünə görə jest eləməyə çalışır. 
O gündən Aynur o internet kluba getmədi. Kənanın bunu nə üçün etdiyi də ona müəmmalı qalmışdı. Çünki Kənan uşaq idi. Onu görəndə heç vaxt başını qaldırıb o gələn tərəfə baxmazdı. Bütün günü futbol oynayır, ordan bura, burdan ora tullana-tullana qaçırdı. Aynurun nəzərində şıltaq bir balaca idi Kənan. Nə ola bilərdiki başqa. 
Aynur üçün Emindən başqası yox idi. Lal məhəbbəti davam edirdi. Hər gün nəzərləri ilə Emini qarşılayır, yola salır, onu izləyirdi.
Deyəsən Emini şübhələndirməyə başlamışdı baxışlarıyla. Nə vaxt Eminə baxsa Emin də onun tərəfə baxırdı. Aynur isə tez üzünü döndərir. Qaş qabağını töküb keçirdi. Niyə belə etməyi özünədə bəlli deyildi. Bir haldaki Emini bəyənirdi, xoşuna gəlirdi niyə Emin ona baxanda belə eləyirdi. Bunu özüdə yəqinləşdirə bilmirdi....

P.S: Ardı var.

Müəllif: Aynur(M.R)