Qədim zamanlarda bir balıqçı dəniz kənarında öz ailəsi ilə yaşayırdı.Günlərin bir günü o dostları ilı balıq ovuna çıxır.Bir neçə gün keçir onlar dənizdə azırlar.Getdikcə onların yemək ehtiyyatı bitir.Onlar hansı istiqamətə getsələr də sahilə çıxa bilmirdilər.Nəhayət onlar əlacsız qalaraq ölümlərini gözləməyə başlayırlar.

Elə bu vaxt balıqçının ailəsində bədbəxtlik üz verir və onların evində yanğın baş verir.Arvadı uşaqların bağrına basıb haray salır.Qadın qışqıra-qışqıra deyir. Allahım mən səndən hər gün ailəmin sağ-salamat olmsını diləyirdim.indi mən sənə necə güvənə bilərəm.Beləliklə arvad Allahından inciyir.Bundan sonra dua etməməyi qərara alır.Elə bu vaxt yanğın daha da ucalır və balıqçılar alovu görüb bu istiqamətdə üzürlər.

Beləliklə bu yanğın sayəsində onlar sahili tapıb öz dpgmça yerlərinə qayıdırlar.Ölümlə üz-üzə gəldikləri halda bu yanğın onların həyatıını xilas etdi.Balıqçı ailəsini qəmgin görür.Arvadı  əhvalatı ona danışır və balıqçı gülməyə başlayır və arvadına deyir.

Ay arvad şükr et.Mənim ailəmin yanına sağ-salamat gelməyimə bu yanğın səbəb oldu.Biz bundan da yaxşı ev tikə bilərik,amma mən ölsəydim məni heç kim dirildə bilməzdi.Allahım Şükür sənə.Nəyin xeyrimizə,nəyin ziyanimiza oldugunu sən bilirsən.

QADIN BUNDAN SONRA TÖVBƏ ETDİ VE ALLAHA DAHA DA COX DUA VƏ ŞÜKÜR ETMƏYƏ BAŞLADI