Eşq gözlə deyil, ruhla görülür

Bəzən səni qucaqlamağını istəyərsən;
Bəzən öpməyini istəyərsən;
Bəzən əllərini tutmağını istəyərsən;
-Bəzənsə sadəcə "sevməyini" istəyərsən

"İnkar edə bilmərəm, gözəl günlərimiz də oldu əlbətt.
Amma nə yalan deyim,
Hamısı; "ölmüş birinin doğum günü" kimi...”

Bəzən, mən bu qədər sənin nəyini sevdim deyirəm? Gülüşün gəlir ağılıma... susuram

Bağışlayanda da yorulur insan; Tək qaldığında da... Αmma insanı ən çox yoran şey xəyal qurmaqdır.
Olmayacağını bilə-bilə...

Yalnız deyiləm bəlkə amma, ətrafım məni anlamayan insanlarla dolu. Əsl yalnızlıq budur

"MƏN" Mələk deyiləm! Ama Canım Yansa CƏNNƏTİ yaşatdığım İnsanlara CƏHƏNNƏMİDƏ yaşadaram.!

Bəlkə də, oxuduğun hər romanda bir qəhrəman olarsan...Amma ən çox öz hekayəndə yorularsan...

Sevmək bəlkə birşeydir;
- Ama sevildiyini bilmək çok şeydir.

Ehtiyacım olan tək şey səni qucaqlayıb səsim batana qədər ağlamaqdı...

O mənim faktiki olaraq heçnəyimdi, sadəcə yaşama səbəbimdir... Başqa heç nə...

Elə bir sev ki məni!
- Mən belə qısqanım özümü!

Görəsən canımı almağa gələn Əzrailə "Səni Sevirəm" desəm, o da arxasına belə baxmadan çıxıb gedərmi?! Sənin kimi...

"Həyat bir teatrdı” dedilər və hər kəsə bir rol verdilər. Ən çətin rolu isə mənə verdilər. Dedilər: ilk öncə "sev” daha sonra "unut”

- Mən təsadüflərə inanmıram.
- Elə mən də. Təsadüfə bax ha))