Ana sevgisindən məhrum qalan uşaq, yaşadıqları sevgi aclığını başqalarından görə bilmədiyi üçün həyatları boyunca bu ehtiyacı hiss etməkdədirlər. Bir uşaq anası tərəfindən qeyd-şərtsiz sevgini almadığında, həyatının bütün sahələrində özünü bəzilərinə bəyəndirmə səyi içinə girir və sevgini "haqq etmək" üçün çalışır.
Atalarının gücünü arxasında hiss edə bilməyən , güvən duyğusundan məhrum qalan uşaq, cəmiyyətə uyğunlaşma mövzusunda çətinlik çəkir, maraq və hörmət aclığı yaşayır, özlərinə də başqalarına da güvənə  bilmir.
Başa düşürük ki, analarından şərtsiz sevgi gözləyən uşaq, atalarından maraq və hörmət görmək istəyirlər. Haqq etdikləri sevgi və diqqətdən məhrum qalan uşaq, yaşadıqları aclığı bir başqaları aradan qaldırmaq məcburiyyətində qalır, bu da onların duyğularının  başqaları tərəfindən istismar edilməsinə gətirib çıxarır.
Atalarından məhrum qalan uşaqların, analarına sığındıqlarını və bir şəkildə həyata tutunduqlarını  mümkünkən, analarından məhrum qalan uşaqlarını isə özlərini toparlamaqda çətinlik çəkdikləri görülməkdədir.
Ana sevgisindən ata nəvazişindən  məhrum qalan uşaqların, nə özlərinə, nə də başqalarına etibar edə  bilmirlər  Mənlik və güvən duyğusu aşağı olan fərdlərin ən kiçik sarsıntıda  belə uçuruma sürünməsi  labüddür. 
Bir uşaq, hər nə həyatı olursa olsun, ailəsini önəmsəyir. Uşaqların içindəki sevgi və güvən ehtiyacı ailəsinə bağlı qalmasını təmin edir. Ana və atalar əsla uşaqlarından üz çevirməməli  və əllərini buraxmamalıdırlar.
Unutmayın!   
İnsanın həyatındakı ən əhəmiyyətli adam anası, ən lazımlı adam isə atasıdır!