Bir gün hisslər mübahisə etməyə başlayırlar : "Kim güclüdür?" - Mən güclüyəm - deyə Nifrət sözə başladı - mən insanı hər şeyə sövq edə bilərəm. Mənim sayəmdə Xəyanət və Acıqyaranıb. Qısqanclıq dedi: - Xeyr, mən güclüyəm. Düzdür, mənim sayəmdə heç bir hiss yaranmayıb, amma mən insanı cinayətəsürükləyə bilərəm. - Siz nə danışırsınız? - deyə Tənhalıq acıqlandı - Cinayət nədir? Mən insanı intihara məcbur edə bilərəm, deməli mən ən güclüyəm. Bu zaman Xeyirxahlıq söhbətə qoşuldu: - Siz niyə belə pis, ağır şeylər danışırsınız? Mən ən güclünüzəm, çünki mən həyatda gözəllikləryaratmağa kömək edirəm. Nifrət gülərək onun sözünü kəsdi: - Hımmm... Bunlar boş şeylərdir. Əgər hamı bir-birinə nifrət etməyə başlasa sənin yaratdığın bu gözəllik kimə lazım olacaq? - Mübahisə etməyin - Sevgi dilləndi: - Güclü mənəm. Mən yaxşı insanı pis, pisi isə yaxşı edə bilərəm. Mən bütün maneələri dəf edərək hamını öz arxamca apara bilərəm. - Axı indiki zamanda sevgiyə qiymət verən yoxdur - Xəyanət dedi. - Hə, hə. Sən artıq öz yerini çoxdaaan itirmisən - deyə Şübhə Xəyanətin sözlərini təsdiqlədi. - Deməli hamımız eyniyik? - Xeyr - deyə Ağıl cavab verdi: - Bir hiss var ki, heç vaxt öz gücü ilə öyünmür, ancaq hamınızdan alidir. O Xəyanətin və Acığın qarşısını ala bilər. Nifrətdən qorxmur. O hər birinizdən güclüdür, çünki qorxu nədir bilmir. Bütün hislər qışqırmağa başladı: - Bu ola bilməz, belə hiss yoxdur. Əgər varsa onda o haradadı? - Onun indi sizlərlə mübahisəyə vaxtı yoxdur. O indi keşik çəkir, qoruyur, vaxtını boş yerə sərf etmir. O daim Xoşbəxtliyin və Sakitliyin keşiyindədir...