Dostum.....bu sözü ağzıma alarkən belə ,dilim titrəyir,ürəyim əsir...Sanki bir anlıq məni məndən alır bu söz..."DOSTUM".Həyatda bircə dəfə ən yaxın dostum olub.Onunla da məktəbdə tanışmışdıq,məni döyürdülər uşaqlar,oda boydan balaca, esmər bir uşaq idi )).Gəlib davaya qarışıb məni savunmaq istədi,onun uşaqlara gücü çatmıyacağnı bilərək yenədə qorxub qaçmadı) ama ikimizdə yaman döyülmüşdük o vaxt :)Sonra gəldi məktəb...biz məktəbə getdik.Hətta mənimlə eyni partada otursun deyə yenə dalaşmışdı:23:vəəə...həmişəki kimi döyülsədə dediyindən vaz keçmirdi O'.Və biz oturduq o gündən eyni partada,yan-yana....İki qardaşdıq sanki,bir qəlbdik iki bədəndə.Və vaxt gəldi biz məktəbi də qurtardıq....hətta əsgərliyə belə getdik onunla .Ama o məndən əvvəl bitirmişdi əsgərliyini.O evə qayıtdı ,O'ndan öz sevdiyim qıza məktub göndərmişdim ki "gələndə elçini göndərəcəm,Gözlə məni" deyə..günləri sayırdım ki tez bitirim əsgərliyi,qardaşdan irəli dostumu,nə vaxtdır görmədiyim anamı və sevdiyim qızı görəcəkdim...
Çox həyacanlı idim...Və mən bitirdim əsgərliyi,evə getdim ama çox pis xəbər eşitdim və həyatımın şokunu yaşadım.Dostum mənim sevdiyim qızla nişanlanmışdı...bunun nə deməy olduğnu yəqin sizdə bilirsiz..Hirsli başda ağıl olmaz deyillər .Düzdür...hirsli başda ağıl olmaz ,Məndə həmin gecə öz Dostumu (polislərdən oğurladığım silahla) öldürdüm sevdiyim qızı əlimdən almışdı deyə:(Və mənə 20 il həps cəzası verildi.Artıq 40 yaşım var, azadlığdayam...,Həyatı daha yaxşı dərk edirəm,dost qatili oldum deyə özümü heç vaxt bağışlıya bilmirəm..."Mən bunu necə etdim?əlim necə gəldi axı, Axı o mənim qardaşdan ötə dostum idi" düşüncələri beynimdən çıxmır.Ən pisi isə odurki məhz mən 20 il sonra,həpsdən çıxandan sonra "Dostum əslində sevdiyim qızın ekiz bacısı ilə nişanlanıbmış, bir birlərinə çox bənzədiklərindən səhv salıb bunu mənə söyləyən ."
Doğrudansa hirsli başda ağıl olmazmış...

P.S hekayənin müəllifi özüməm:08:
Maraqlı şərhlər gözləyirəm qızlar:123: