Sәlim bacarmişdi. Eşq etirafini etsә dә bundan sonrasi - Ayşәnin cavabi, hisslәri maraqli idi ona.
Tәxminәn 1 dәqiqә keçmişdi. Sәlim hәyәcanla Ayşәnin cavabini gözlәyirdi. Amma Ayşә hәlә heç bir reaksiya vermirdi. Bәs nә düşünürdü?
"İsәmirәm, isdәmirәm, isdәmirәm sәni! Zәhlәmgetmiş sәn kimsәnki mәni öpürsәn?!"- deyә düşünsәdә Sәlimә demәyә cәsarәri çatmirdi. Çox utanmişdi. Utancliğin, hәyәcanin verdiyi göz yaşlari yenә axmağa başladi.
- Evә getmәy isdiyirәm.
Sәlim nә edәcәyini bilmәdәn tez yoldan taksi saxlattirdi. Evә çatdiqlarinda hamidan qabaq Ayşә maşindan enib evә qaçaraq var gücü ilә qapini yumruqladi. Qapini açan, tәәccüb vә qorxaq baxişlarla ona baxan Leylaya belә fikir vermәdәn onu itәlәyib otağina qaçdi. Leyla Sәlimә baxib ondan açiqlama gözlәyirdi.
- Baci, nolaar icazә ver keçim, danişim, nolaar...
Leylanin qardaşina yaziği gәlsә dә ona sadәcә qonaq otağina qәdәr keçmәyә icazә verir.
- Daniş, hәlә görüm nolub?! Neynemisәn bu qiza?!
- Mәn heeç...
- Sәlim, onu sevdiyini bilirәm!
Leyla sәbirsizlәnmişdi.
Sәlim başini tutaraq uşaq mәsumluğu ilә bacisina baxdi.
- Hardan?
- Unutmusan? Biz ekizik. Mәn sәnin düşündüklәrini hiss edirәm.
Leyla burada loru dildә "goplasa" da qardaşini yaxşi tanidiği üçün anlamişdi.
- Ehh Leyla!!! Mәnә kömәy elә.
- Bir yerdә sevmişik?
Hamişә Sәlim uşaqkәn dağitdiği otağini, oyuncaqlarini yiğarkәn Leyladan kömәk isdәrkәn isә Leylanin tәk cavabi- Bir yerdә tökmüşük?
- Mәni sevmir,hә?
- Sevir.
- Nәdi, onunda düşüncәlәrini hiss edirsәn?
- Qiz hissiyati! Nәysә get, mәn Ayşәylә danişacam.
- Bәs mәn..
- Sәlim get.
- Axi...
Sәlim Leylanin çatilmiş qaşlarini görüb uzatmadi daha.
- Sagol.
Ayşә yorğanini başina çәkmiş düşünürdü. Nә әcәbsә ağlamaği kәsmişdi. Birinin gәldiyini eşidib gözlәrini bәrk-bәrk yumdu. Yatmamaği çox bәlli idi. Bunu heç bacarmirdi. Leylan Ayşәnin yatağinda oturaraq:
- Sәlim getdi.
Ayşә iri gözlәrini daha iri açib Leylaya baxdi. Yatağinda dikәlib gözlәrini yerdәn ayirmadi.
- Ayşә, demişdim baax, düz çixdi.
- Leyla....
Araya sükut çökdü. Ayşә davam elәdi.
- Kafedә niyә yemәk vermirik?
Leyla tәәccüblә:
- Nәә?
- Bilirsәn, nә dadli yemәklәr bişirәrәm? Tәriflәmiyim özümü amma çox dadli dolma bükürәm. Hamsini özümә mәxsus qaydalarimla. Özdә çox pul qazanariq.
Leyla iri açilmiş gözlәri ilә udqundu.
- Bәs Sәlim?
- Ona da xeyirdi. Pul qazanar çoxlu.
- Ayşә yetәr artiq. Niyә ondan danişmaq isdәmirsәn?!
Ayşә başini aşaği salib:
- Utaniramm.
Leyla gülümsәyәrәk daha çox üstünә getmәk isdәmәdi Ayşәnin.
- De görüm özünә mәxsus qaydalarini. Evlәnәndә lazim olar. Düz әmәlli yemәy bişirә bilmirәm.
Ayşә işildayan gözlәrlә Leylaya baxdi.
Sәhәr olmuş bugün Ayşә Leylanin tәklifi ilә işә getmәmişdi. Şәnbә günü olduğundan Leylanin da iş günü deyildi. Leyla Sәlimә zәng edib vәziyyәti bildirdi:
- Ayşә bugün icazәlәdi gәlmiyәcәk.
- Gәlmiyәcәk? Niyә? Danişdiz dünәn?
- İstirahәt elәsindәә qiz. Hә danişdiq.
- Nә danişdiz?
- Dolmadan, yemәkdәn...
- Ay qiz mәni dәli elәmәk isdiyirsәn sәn?!
Leyla Sәlimin sәsinin yüksәldiyini eşidib, o da eyni sәs tonu ilә:
- Sәnnәn danişmadiq! Ayşә adini eşitmәk isdәmir!
Leyla bunu deyib telefonu söndürdü. Etdiyi danişiqdan peşman olmuşdu. Sәlim isә әsәbini әtrafindaki әşyalardan çixirdi.
Qizlar bugün evi tәmizlәdikdәn sonra mәtbәxә keçdilәr. Әylәnә-әylәnә, deyә-gülә yarpaq dolmasi bişirdilәr. Daha doğrusu Ayşә bişirdi. Leyla isә әn yaxşi bacardiği vә hazirlanmasi asan olan Sezar salati hazirladi. Gözәl süfrә hazirlayib bişirdiklәrini yedikdәn sonra mәtbәxi tәmizlәdilәr.
Leyla Ayşәyә baxaraq bezgin ifadә ilә:
- Darixiram... Ayşәә, sәnnәnәmә ay qizz
- Neyniyim?
- Tapdimm
- Nә?
- Kinoya gedәk.
- Evdә televizor var.
Leyla üz-gözünü büzüşdürәrәk:
Get, geyin, gәl. Әlim, ayağim dәymәmiş.
Qizlar bugün sözün әsl mәnasinda әylәnmişdilәr. Kinodan çixib şәhәri gәzdikdәn sonra saat 11-dә evә qayirmişdilar. Ayşә maşindan enәrkәn binanin yaninda birini görür. Amma heç bir reaksiya vermir. Daha diqqәtlә baxdiğinda sanki bu oğlan ona taniş gәlirdi.
- Ayşә maşini kilidlәyәn Leylaya baxib: Orda kimsә var.
- Kim?
- Adam.
- Ayşә biz 9 mәrtәbәli binada yaşayiriq. Bu normaldi.
- Murad. Elә bil onu gördüm.
- Hani?
Ayşә yenidәn baxdiğinda hüç kimin olmadiğini görüb:
- axi ordaydi...
- Oxşatmisan yәqin. Ya da gözünә görünüb.
- Yәqin...
- Gәl canim, canini sixma güvәndәsәn.
"- Demәli yuvan buradi, Ayşәәә... Ad gününә hazirladiğim surpriz xoşuba gәlәcәk..."
Murad burnunu çәkib, әllәrini cibinә qoyaraq uzaqlaşdi...

Yazar: Sevinc