Xəyanətim bağışlanacaqmı? (10-cu bölüm)

Müəllif: Mr. OffiCeR
Şərhlər: 1
Baxılıb: 6 887
Səs ver:
(səs: 4)
Arxaya bax........

Nazlı arxaya çönüb Ümide baxdığında qeribe heyecan keçirir...Özünün de bilmediyi heyecan... Ürek döyüntüleri daha da süretlenmiş, üreyi yerinden çıxacaqdı ele bil...Sanki ‘’dostunu’’ deyil de sevgilisini ilk defe görercesine... ama Nazlının baxmağı sadece 3 saniye çekdi...bu 3 saniye erzinde Ümidi tepeden dırnağacan süzüb, utandığından bir de baxa bilmemişdi ve yeniden sms yazmağa başlamışdı...

Nazlı: -Düşündüyümden de hündürmüşsen....(Üreyinde: -qeribedi yalnız şekillerde görmüşdüm seni indi ilk defe qarşımda canlı görürem....sanki fanatın mehşur birisini qarşısında canlı görercesine....)

Ümid: -Sen de çox cıqqılısan uşş....

Nazlı: -1.60 boy olanda ele olar da....

Gözel: -Ay qız Ümid budu? Qeşeng oğlanmış....

Nazlı: -Hmm billem....

Ümid Nazlıya, Nazlı da Ümide cavab yazım deyerken vaxt daralır, Ümidin getmek vaxtı çatır...Nazlıdan üzr isteyib söz verdiyi qohum görüşüne getmeli olur...Nazlı Ümid gözden itenecen onun arxasıyca baxırdı...inanmırdı sanki...bunun da bir sürpriz olduğunu, yeniden qayıdıb onu göreceyeni düşünürdü ama özünü ümidlendirmeyden başqa bir şey deyildi bu...

Nazlıgil 1-2 eylenceli karusellere minerek, Kenanla vaxtlarını keçirib, günü başa vururlar...

Seher Nazlı dayısıgille de sağollaşmış, günorta olduğunda artıq evlerine çatmışdı ve sabah günorta artıq Azerbaycanı, doğma olduğu ölkeni terk edib, özünü yad hiss etdiyi bir ölkeye gedecekdi...Herbunu düşündükce Nazlının üreyi sıxılırdı...amabu gün Nazlının başqa bir edeceyi daha vardı....Ümidletamamile bütün elaqeleri kesmek.........Teli eline götürerek yazır...

Nazlı: -Salam bilirsen sabah gedirem...Tamamile elaqeleri kesmey isdirem...

Ümid: -Nece yeni? Sebeb?

Nazlı: -Hele de qızla oğlanın dostluğuna inanmamağım......eyni fikrimdeyem ve döne bilmirem....bağışla agentde iqnor edecem onsuz sabah da gedirem nömreni Günaya verecem o işledecey zeng eleme...

Ümid: -Nazlı bunu bize eleme...Men axı seni çox istiyirem((((

Nazlı: -Bağışla başqa heç ne ede bilmerem...

Ümid: -Offf niye axı?? Heyatında olmaq üçün mütleq sevgilin olmalıyam? En azından agentde toxunma dostluğa... (belke yazanda yola getirdim)

Nazli: -Xeyr...Sadece heyatımda da olmağını istemirem.......(Bağışla)

Ümid: -Xaiş edirem bir-birimizin heyatlarından çıxmayaq....

Nazlı: -Başa düşmürsen özümü aldatdığımı, seni sevdiyimi? Düz 2 aya yaxın men özüm-özümü aldatdım...Senin üreyime yatdığını bile-bile, qızla oğlanın dostluğuna qetiyyen inanmadığım halda ‘’dost’’ olmağa çalışdım...ama ne etdimse özüme etdim...daha da bağlandım...hergün sesini eşitmeler, mesajlaşmalar..öyreşmişem bunlara...Özümesöz vermişdim Azerbaycana qayıdana qeder heç kimi sevmeyeceyime ama söz vermekle, demekle deyil ki...Her şey tez baş verdi ve tez de bitse yaxşı olar...

Ümid oxuduqları qarşısında şok veziyyetde idi...gözlemirdi bu etirafı Nazlıdan ...ama fikirleri qarmaqarışıq idi...ne edeceyini bilmirdi...hisslerine bele ad qoya bilmeyen Ümid, tek bir şeyi bilirdi...Nazlını çox istediyini ve onu itirmek istemediyini....

Ümid: -Yaxşı Nazlı...Nece meslehetdi....

Beli Nazlı Ümide dediyini etmişdi...Onu agentde ve heyatında dostluqdan çıxarmaqla, nömreni çıxarıb atmaqla onu sildiyini düşünürdü...Besürekden? Bacaracaqdı oradan da silmeyi?........

Nazlıgil 1 saat sonra evden çıxacaqdılar...Günay da Nazlının son saatını onunla keçirmek üçün gelmişdi....

Günay: -Bacı darıxacam seninçün :’(...

Nazlı: -Men de darıxacam birdenem ağlama...Canım menim....Al üreyim...(nömreni uzadaraq)..bu da nömre eyer o zeng etse de bir de etmesin özü başa düşer...

Günay: -Bacı eminsen? Son defe niye danışmaq istemirsen? Bele sağollaşma...Sadece bir mesajla...Oda pis olub mence...heç buna layiq deyil...

Nazlı: -Neyniyim axi? Ya fikrimden dönderse? Yox onsuz evvel axır olmalı idi bu...başa saldım men onu...başa düşer meni ((

Günay: -Nece meslehet bilirsen..... (ayağa qalxıb qapıya yaxınlaşaraq) Men gedim day üreyim...Özünü qoru yaxşımı?

Nazlı: (Günayı öperek) –Yaxşı canım sen de...

Bu an gözü Günayın elindeki nömreye sataşır...Üzünüiçeri tutub: Papa Günayı 1-ci mertebeye qeder ötürüm gelirem...

Mehdi: -Yaxşı qızım...

Nazlıgil 1-ci mertebeye düşdükde Nazlı celd nömreni telefona taxır...

Günay: -Noldu ay qız neynirsen???

Nazlı: -Son defe sesini eşidim getmemişden...

Günay: -Ehhh deli....

Nazlı nömreni taxdıqdan sonra Ümidin nömresini yığır...

Ümid yorğun sesle: -Alooo..

Nazlı: -Nolub sesive? Yatmışdın?

Ümid: -Yatmaq??? Yatmaq mene haramdı...Gece yatmamışdım yeqin ondandı....

Nazlı: -Nolub niye yatmamışdın ki?

Ümid: -İstemedim...Düşünürdüm.....

Nazli: -Neyi? 

Ümid: -Bizi...niye bele ayrıldığımızı.....

Nazlı: -Bağışla bele olması lazım idi...

Ümid: -Offf Nazlı offff of off!!!!!!!! Bele bitmeye bilerdi...Ne vaxt gedirsen sen?

Nazlı: Bir azdan çıxırıq.....

Ümid: -Özüne yaxşı bax Nazlı....(De Ümid...belke razı oldu....yox ya redd etse?)

Nazlı: -Sen de Ümid....Heyatında uğurlar...Sen çox yaxşı oğlansan....(kaş bele bitmeyeydi)

Ümid: Nazlı? ( Heyatımdan çıxma...Bize şans ver...he de bunları)

Nazlı: -He?

Ümid: -Seni çox isteyirem...bunu heç vaxt unutma....

Nazlı: -Men de seni....Sağ ol...

Ümid: -Sağ ol... (axmaq Ümid axmaq axmaq axmaq...Niye deye bilmedim axı?)

Ümid cesaretini toplayıb geri zeng etdiyinde Nazlı artıq nömreni çıxarıb Günaya vermişdi......

Bütün aile hazırlıqlarını görmüş, hava limanına yol almışdılar...Sadece saatlar qalmışdı bu ölkeni terk etmeye.....bir neçe saat...Nazlı maşının penceresinden son defe Bakını izleyirdi...son1 il yarımı düşündü...heyatında nelerin deyişdiyini....Bir anda Ümid canlandı xeyalında...Tebessüm qondu dodaqlarına....Meger o imiw bu zaman erzinde başına gelmiş en gözel şey... onun dünyasını rengareng eden, işıqlandıran ÜMİD...İndi ise her şey nece de boş, maraqsız ve menasız idi Nazlı üçün...

Nazlı ve atası Mehdi, artıq teyyarede öz yerlerini almış ve teyyare artıq havaya qalxmışdı....Nazlı ise qulaqcıqlar qulağında, tekrar-tekrar eyni mahnıya qulaq asırdı...Badem –Gittiyinden beri....Bademinbu ve diger mahnılarının adlarını Ümid demişdi ona....ama Nazlı üçün en evezedilmez mahnısı bu idi....[ Yokluğun yeter bu çektiyim günah...Gittiyimden beri, geceler simsiyah...Gözlerim nehir ağlar şehir şehir...Sensiz bu yerlerde hatıralar zehir...Soldu gözlerim ve bitti sözlerim...Gittiyimden beri yaralı yüreyim...Kapandı kapılar açıldı yaralar...Gittiyimden beri acıtır anılar, acıtır anılar]

Ümid: [Yokluğun yakın, varlığın uzak...Gittiyinden beri geceler kör tuzak...Göz göre göre gönderdim ellere ...Vazgeçmedin sen hep...döndün bu kalpsize... Soldu gözlerim ve bitti sözlerim...Gittiyinden beri yolunu gözlerim ...Kapandı kapılar açıldı yaralar...Gittiyinden beri acıtır anılar, acıtır anılar] 

Beli Nazli ve Ümid eyni mahnını, eyni anda dinleyirdiler...Tesadüf deyilen bir söze inanmaram...Onun bir qismet olduğunu, geci tezi gözlemediyim anda, gözlemediyim yerde baş vereceyine inanaram sadece...

Ümid bütün geceni oyaq qalmış, düşünmüşdü... Nazlının yoxluğunu daha çox hiss etmişdi...Darıxmışdı Nazlıyla her gün telefonda danışmaq, mesajlaşmaq üçün...Ve bu gece bir şeyi anlamışdı......ESLİNDE ONUN DA NAZLINI SEVDİYİNİ......................


 

Ardı var..
(səs: 4)
Şərhlər: 1
Baxılıb: 6 887
Geriyə
Hörmətli Qonaq, saytda şərhləri oxumaq, şərh yazmaq, xəbər göndərmək üçün QEYDİYYATDAN keçməyiniz lazımdır.

İnformasiya

Qonaq qrupunda olanlar istifadəçilər bu xəbərə şərh əlavə edə bilməz.
Bölümlü Hekayələr

Müzakirələr

Bürclərlə BİZ

Xəbər lenti

Astrologiya

Qadın testləri