Kənanın qohumu, yəni Nəzrinlə munasibətimiz yaxsı idi...Nəzrinlə Kənan birdə Nəzrinin qardaşı səhərlər bir gələrdilər universitetə...Bəzən onlarla qarşılaşanda Kənan yanlarında olmayanda məndə onlara qoşulurdum..Eləki Kənan onlarla oldu görməməzliyə salırdım..Kənan hiss edirdi ki ona görə belə edirəm...Niyə belə edirdim bilmirəm onu görəndə qıcıqlanırdım...Nəzrin hər söhbətimizi Kənanın üstünə gətirirdi..Yəqinki o da bilirdi artıq..Əslində mənə təsir edən məhz bu idi..Bəli bu idi...Niyə mənə özü heç nə demir amma hamı mənə ondan danışır? Nəzrinlədə daha yaxın olmamağa başladım..Fikirləşirdim ki,belə etsəm Kənan özü mənlə danışar..Amma hər hərəkətim kimi bu da səhv anlaşıldı...Artıq birinci kursun son imtahanı idi..Mənim seminar dəftərim səliqəli olduğu üçün əl-əl gəzirdi...Nəzringil imtaham verəndə mənə zəng vurub dəftəri istədi..Vaxt təyin edib görüşdük ki,dəftəri verim...Mən gedəndə o bir qızla danışırdı..Mən onlara yaxınlaşanda qız sağollaşıb getdi..
-salam necəsən?
-yaxşıyam..gedən Kənanın bacısı idi...Yenə Kənan artıq özümü saxlaya bilmədim.
-Nəzrin neyniyim kim olur olsun...Nəzrin sözümdən incimişdi...Bəs mən?Məni kim anlayırdı? Heç kim..Ətrafımdakı hamı-Nəzrin,Həsən,Bəhruz hətta Vəfada mənə ondan danışırdı,təkcə özü susurdu.....Vəfada bizim universitetə daxil olmuşdu..Onunlada arada rastlaşırdıq... Qrupumuzda mənə ən yaxını Səbinə idi..Mən ona Kənanı demişdim..O isə gah mənlə , gah da digər qrup üzvləri ilə ünsiyyət qururdu...Artıq ikinici kursa başlamışdıq..Yenə noyabr ayları idi..Noyabr niyəsə mənə düşmür..Dərsdən evə gələndə bir neçə qrup qızları birlikdə gəlirdik...Qızlarımızın çoxu agentə girirdilər...Mən girmədiyimçün onların bu söhbəri mənə maraqsız gəlidi...Amma bu dəfə Kənangilin fakultəsindən danışırdılar...Özümü saxlaya bilməyib soruşdum.. -Kənanı tanıyırsız?...qızlardan biri dilləndi.
-tanıyıram..mənlə danışıb sən ona çoxda etibar etmə...Başa düməmiş halda onlara baxırdım.
-biz hər şeyi bilirik...ilk ağlıma yenə Kənanın bunlara nəsə deməyi gəldi..Amma həqiqət başqa idi..
nəyi bilirsiz? Heç nə yoxdu axı biləsiniz..o sizə nə deyib?
-o sən düşündüyün kimi ciddi bir oğlan deyil..bizə isə heç nə deməyib...Əgər o deməyibsə onda yalnız bir adam deyə bilər..Səbinə...Anam haqlı idi..İnsanları yaxşı tanımadam ən xırda sözünü belə onlara demə...Səhv etmişdim..Evə çox pis halda gəldim..Səbinəyə nəsə deməyi cox düşündüm amma heç nə demədim..O gündən sonra qrupla əlaqəmi demək olar ki kəsdim..Kənansa artıq mənim düşmənim olmuşdu elə bil..Bu arada Murad ali məktəbə hazırlaşırdı..Məndə bacardıqca ona dərslərində kömək edirdim..Bir gün Muradın kitablarının arasından Kənanın test kitablarını tapdım...
-Murad bu testlər kimindi? -qarışdırma mənimkilərlə? Hazırlıq yoldaşımın qardaşınındı...Demək Murad Kənanın bacısı ilə bir hazırlıqdadı...Niyə hər yerdən Kənan çıxır axı?..Qiyabi şöbədən Nilufər adında bır qız dinləyici kimi bizimlə dərslərə girirdi..İlk başlarda bu qızla elede unsiyyət qurmasamda zamanla yaxınlaşdıq...Artıq üçüncü kurs idim..Demək olar ki Kənanı görmürdüm..Qrupa çox qoşulmurdum...Bütün günü Nilufərlə olurdum..Murad da bizim universitetə qəbul olmuşdu..Bu təsadufdü ya nədi bilmirəm amma Murad Kənanın oxuduğu ixtisasa qəbul olunmuşdu...Əslində daha Kənanı düşündürəcək heç kimsə qalmamışdı ərtafında amma mən yenədə düşünürdüm..İla xır çərşənbədə niyyət tutub yatmışdım..Gecə yuxuma Kənan girmişdi..Bu yuxunu bircə Nilə danışdım..
-Mehri o sənə yaraşacaq biri deyil, həmdə o ciddi münasibət qurulacaq bir oğlan deyil.Nə istədiyini bilmir.Unut onu..Nil haqlı idi..Əslində onun haqqında hər kəs haqlı idi..Aprel ayı idi..Ad günümdə Nilufər mənə gözəl bir sep almışdı..Bu qızın zövqü əla idi..
-Mehri gəl facebooka girək..
-Nil hara istəyirsən gir məni qatma...Gecə Nillə telefonda danışırdıq..
-Mehri mən bir şey etmişəm..
-səndə Nil? Neynəmisən hə? Düşünürdüm o da Səbinə kimi bir hərəkət edib..
-sənə facebook hesabi açmışam..əslinədə o an içimdə qəribə bir rahatlıq hiss etdim...
-Nil mən bilmirəm axı o necə işləyir..həm bizim nə işimiz var orda? -eee Mehri hamı girir burda nə varki? -yaxş day o gözəl ağzını min cür əymə-deyib güldüm...Kimin adına açmısan? -öz adına... -nəəəəə? başın xarabdı? Öz adımıza niyə açırdın?
-ay qız nolacaq eee sende...O gün ilk dəfə facebooka girdim..Təxminən iki saat Nilnən danışandan sonra yatdım..Səbinə son zamanlarda mənə yaxınlaşmağa çalışırdı..Təxmin edirdim ki, burda nəsə var...
-Mehri sən rus sektorla tanışsan da hə? -hamısıyla yox təbiiki... -Sevdagilin qrupun tanıyırsanda... -Ancaq Sevdanı tanıyıram.. -səndən bir xaiş edəcəm mənə biri haqqında məlumat lazımdı eee... -mən məlumat burosu deyiləm Səbinə get o Sevda o da sən.Sözünü sörüş.. -nolar ki kömək etsən..mən tanış deyiləm də onla sənlə arası yaxşıdı.. -gəl tanış edim, amma sorası mənlik deyil...Səbinəylə Sevdanı tanış etdım...Axşam Sevda bizə zənd vurdu... -Mehri bu qız dəlidi nədi? -kimi deyirsən? -Səbinəni..Məndən bilirsən kimi soruşur?Azəri..Azər heç ona baxar.. -Hardan bilirsən baxmaz? -Bilirəmdə mən Azərin zövqünü, o Səbinə kimisinə baxmaz..Mən başa sala bilmədim sən başa sal ki, əzab çəkəcək...Həyatda heç nə əvəzsiz qalmır...Səbinə mənə etdiyi bir səhvın cəzasını artıq çəkməyə başlamışdı...Səbinə sanki psix olmuşdu...Dərslərə girmirdi girsədə ən arxada oturar heç kimlə danışmazdı...Arada yenədə mənim yanıma gələrdi. -Mehri niyə o məni bəyənmir axı?...əslində Səbinə gözəl deyiləcək qızlardan idi..Onu çox oğlan bəyənmişdi,amma o Azəri həmdə qarşılıqsız olaraq sevirdi...
-bilmirəm Səbinə sən özünə əzab verirsən bax sən heç onu vecinədə deyilsən..Bir bax özünə nə gündəsən...Səbinə o qədər zəifləmişdi ki,sistelər,dərmanlarla yaşayırdı ancaq... -mən gərək ona heç nə deməzdim..bəlkə onda indiki kim əzab şəkməzdim...
-nə deyə bilərəm sənə məndə Sevda da vaxtında dedik ki, əzab çəkməmiş unut onu...Həmin gün dərsdən evə gələndə birinci mərtəbədə Kənanı gördüm..Yanında oğlanlar var idi...Mənim yanımdasa Nil vardı...
-Mehri yanındakı oğlan bizə baxa-baxa Kənana nəsə deyir..
-Cəhənnəmə baxsın gözləri çıxsın ikisinində,gəl gedək burdan.
-aha başladı yenə, qarğama camaatı...Bu Kənanın mənə mənimsə ona son baxışım oldu..Bundan sonra hər şey dəyişdi....

Ardı var