Ömrün baharını verdik yellərə, Dən düşdü qar kimi qara tellərə, Dönüb baxa bildik ötən illərə, Fələyin işinə gülmək olarmış, Demə payızda da sevməl olarmış.
***
Bir yerdə olsaydıq bu fani dünya Dağılıb gedərdi sanki bir anda. Hicranın ömrünü bitmiş sayanda İllər səni məndən alıb aparmış, Demə payızda da sevmək olarmış.
***
Hanı o gözlərin işığı hanı? Xoşbəxt günlərimin sorağı hanı? Səni sevən qəlbin de, yağı hanı? Yaxdığın ürəkdə təkcə köz qalmış, Demə payızda da sevmək olarmış.
***
Yaşanmış məhəbbət yarımçıq qalıb, Ömrümün dəftəri də açıq qalıb. Sabahın yolları dolaşıq qalıb, Tale ikimizdəm çox şey qoparmış, Demə payızda da sevmək olarmış.
***
Saraldım həsrətdən mən yarpaq kimi, Qəddim əyilsə də bir budaq kimi, Dağ çəkdin sinəmə dözdüm dağ kimi. Dağın da başını duman alarmış, Demə payızda da sevmək olarmış.