Yarımları toplayınca, tam etmir!

Qeydiyyat Şifrənin bərpası

Qadınla.Com

Tarix: 1-12-2013, 17:00

Müəllif: Mr. OffiCeR

Şərhlər: 7

Baxılıb: 2 647

Bölmə: Həyat tərzi / Hekayələr

Səs ver:

(səs: 1)

Əsl əksiklik,əksik olduğumuzu düşünməkdir...Əsl əksiklik çarəni başqasında axtarmaxdı...Həyatın riyaziyyatı fərqlidi.
Iki yarımı toplayınca bir etmir,Insan tək başına xoşbəxt deyil...başqa biriylədə xoşbəxt ola bilmir.
Əvvəl tənha idik.
9 aydan sonra qaranlıq bir yerdən azad olduq və ağlayaraq dünyaya gəldik.
Peşman kimiydik yada məcbur gəlmiş kimi.
Biraz böyüdüyümüz anda,özümüzü tanıdığımız an içimizi gəmirən,qəlbimizi qurcalayan o qəribə duyğuyu hiss etdik: bir yerdə bir əksik var dedik.
Qorxduq...
Bunun səbəbi nə,'deyə soruşduq özümüzdən...Cavabı yapışdırdıq:
'Demək ki sahib olmadığımız bir şeylər var. O səbəbdə özümüzü əksik hiss edirik. 'Bəs onda nəyə sahib olmaq lazımdır?
Uşaqkən "yaşımız azdır" deyə düşündük. Hər istədiyimizi edə bilmirik. Qaydalar,yasaqlar var. Böyüyüncə hər şey yoluna düşər dedik. Ama böyüyüncə heçnə dəyişmədi...
Yenə hüzürsüz idik. Içimizdən bir səs eyni sözləri pıçıldayırdı:
'Bir əksik var.Başımız qarışdı.Necə canımızı qurtaracağıq bu iyrənc duyğudan?
Necə keçəcək bu?
Ağlımıza yeni cavablar gəldi: 'məktəbi bitirincə keçəcək..Işə girincə keçəcək.Tətilə çıxarkən keçəcək,pul qazanınca keçəcək,Məktəbi bitirdik..Diplomu aldiq.
Işə girdik,çalışdıq,daha çox işlədik...Daha çox pul qazandıq.Məkanımızı dəyişdik.Həyatımızı dəyişdik.Görkəmimizi dəyişdik.Çalışdıq.Çalışdıq..
Keçmədi:'bir yerdə bir əksik var'hissi bizi ən dərin duyğularda tutub saxlayırdı.
Bu səfərdə 'Sevgilimiz olduğunda keçəcək' dedik.
Tənhalığımız sona çatanda bu zülmətdən,illətdən canımız qutaracağ dedik...
Gözləməyə başladıq'
Bunu etməyə başlarkən...biri çıxdı qarşımıza,aşiq olduğ və anında tamam bir insana çevrildik.
Daha gözəl,daha ağıllı,daha inamlı və daha cəsarətli olduğ...Başımız qatmağ üçün etdiyimiz şeylər,gəzməylər,dəyişikliklər və hətda dərmanlar belə özümüzü belə hiss etməyə kömək etməmişdi...
Sevgilimizin gözlərində daha əvvəl bizə verilməmiş sevgi və heyranlığ gördük..
Sevgilimizin gözlərində Tanrı'nı gördük...
Işığı görduk:Tünelin sonundakı o işıq bu olmalı'dedik...və bu hisslərdən Qurtulduğ...
Sonra bir gün,daha dünən bizə sevdiyini deyən insan çıxıb getdi.
Ya da artığ əvvəlki kimi sevmədiyini söylədi,Ya da artığ başqasını sevdiyini dedi...Yada daha betəri...Başqa birinə aşiq oldu ama demədi.
Telefonu açmamasından,əlimizi tutmamasından,bizi hər getdiyi yerdə görməmək üçün ,bizimlə qarşılaşmamağ üçün dediyi yalanlardan anlamışdığ bir tərsliy olduğunu...
Bəlkədə sevmək istəməyən,çıxıb getmək istəyən sevgilimiz deyildi 'bizdik...
Fərq etməz son anlamda 'eşq' bitdi...
Onda hər yer bomboş,indi yenidən tənhayığ...Başladığımız yerə geri döndük...
Illərcə çalışdığ,əksiyin nə olduğunu tapa bilmədik.
Halbuki hər şeyi yenidən dənədiy,hər yerə baxdıq...
Elə deyilmi?Baxmadımız bir yer qaldı...
Içimizə baxmadıq...
Əksik parçanı kənarda axtardıq
amma içimizdə gizli qaldığını ağlımıza belə gətirmədik...
Kimisə sevdiy,kimlərsə bizi sevsin deyə çalışdığ amma özümüzü sevmədik...
Təəccüblənməli bir şey yoxdu...Təbii ki sevmədik...
Özümüzü sevsək bu qədər əziyyət verərmiydiy?qaçarmıydığ nəyinsə arxasıyca?
Canımız yanmasın deyə divarların arxasına gizlənərmiydik?
Özümüzü boş zənn edib,doldurmağa çalışardığmı?Tərk edilməkdən qorxardığmı?
Əsl əksiklik,əksik olduğumuzu düşünməkdi...
Əsl əksiklik,çarəsini başqasında axtarmağdı...
Həyatın riyaziyyatı fəqli'2 yarımı toplayanda 1 etmir...
Insan tək başına xoşbəxt deyilsə,başqa kimləsədə xoşbəxt ola bilmir...
'Hər kəs məni sevsin' deyə çalışanda heç kim həqiqətən sevmir...Hər kəs sevgisinə şərt qoyur,hədd qoyur...
Ancağ 'özümə olan sevgim mənə yetər'deyə düşününcə,özümüzü olduğumuz kimi qəbul edincə...Yarım tamamlanır...
Hər şey bir olur və o zaman pərdə aralanır...
Acı dinir...
Bax o zaman başqa bir'i bir araya gələrək hesabın ,kitabın,qorxunun,qayğının höküm sürdüyü saxta bir sevgi yerinə,gerçək bir sevgi yaradıla bilir...