Maskalı həyat (1-ci bölüm)

Qeydiyyat Şifrənin bərpası

Qadınla.Com

Tarix: 11-12-2013, 22:00

Müəllif: Narın Yağış

Şərhlər: 4

Baxılıb: 6 426

Bölmə: Bölümlü Hekayələr / Bütün hekayələr

Səs ver:

(səs: 5)

-Süsü oyan, oyan Süsü

Masanın üzərinə yayxanıb yatan məni oyandırmağa çalışan Aytəni görməməzlikdən və eşitməməzlikdən gəlməyə çalışırdım. Ama nə mümkün? Aytən üzərimə çöküb, onsuzda yazıq masa mənim ağırlığımı güclə çəkirdi Aytəni də üstünə gələndə yazığım gəldi masaya və qalxmaq qərarına gəldim. Axşamın çəkilməz ağrılarını indi hiss edirdim. Bir masa üzərində insan necə yuxuya gedər deyə fikirləşmək lazım deyil yuxuya həsrət olanda masa belə adamı qane edir.

-Süsüüüüüüüüü

-Hiiii

-Oyan imtahana az qalıb

-Aytən sən kimi çox istəyirsən yada sən o Çağatayın canı əlçək yatım

-Aranqutan, dur gedib çata bilməyəcəyik. Sevda xala da səhər yeməyi hazırlayıb dur

-Ana çıxıb?

-Hə biletin səhərə alıb

-İstanbula getməyə vaxt tapdıda

Kaş imtahan olmayaydı mən də gedərdim. Atam üçün də o yekəbaş qardaşım üçün də darıxmışam. Ata ilə ana ayrılandan sonra hər şey çox dəyişdi. Anam hər boş vaxtında Asəfi (qardaşımı) görmək üçün İstanbula gedir. Yada atamı. 20 yaşında olan məni hələ uşaq sanıllar. Hərdən düşünürəm ki ikisi də hələ də balaca uşaqlar kimi inadcıl olduqlarından və bir birlərini dəli kimi sevdiklərindən boşandılar. Diqqət etmişəm atam məndən anam haqda sözlər almağa çalışır, həyatında kiminsə olub-olmadığın öyrənməyə çalışır, anam isə yazıq Asəfdən. Asəf 16 yaşında olduğundan hələ də heç nəyin fərqində deyil. Yəni onun indi əsas dərdi özünü dərk etmə prablemidi. Bu yaşda çətin nəsə anlaya. Hələ üstəlik yad ölkədə.

Ayağa qalxıb sifətimi büzüb otaqdan çıxmağa çalışırdım ama yerdəki kitablar sanki ayağımın altına qoyulmuş və otaqdan çıxmağımın qarşısını almağa çalışırdı.

-Süsü kitabxananın kitablarıdı, ehtiyatlı ol

Mən maneləri aşaraq nəhayət özümü bu keşməkeşli yoldan hamama atdım. Əl-üzümü yuyub mətbəxə gəldim. Aytən artıq anamın hazırladığı süfrəyə hücum etmişdi belə mən sadəcə dağıntılara məruz qalmış yeməklərlə qidalanmağa məruz qaldım.

-Aytən axşam bu qədər hazırlaşdıq əgər imtahanın sualları ordan çıxmasa ölümlərdən ölüm bəyən

-Süsü mənlik deyil müəllim özü dedi mövzuları

-Mən müəllim zad bilmirəm sən məni səhərin beşinə qədər kitablarla boğuşmağa məruz qoymusan

-Bəs yaxşı imtahanı versən necə olacaq?

-Onda səni yeməyə aparacam

-Bax söz verdin

-Özdə o məhşur arzuladığın "Tele qüllə”də

Aytən gözlərin iri şəkildə açıb mənə baxırdı. Onsuzda imtahanı verə bilməyəcəyimi bilirəm. Yəni əla olmayacağına əminəm. İndiyə qədər də heç yanılmamışam. Bic - bic baxışlar ilə Aytənə baxdım.

-Süsü deyəsən yuxulusan hələ də

-Bax söz verirəm əgər imtahandan əla alsam səni ora aparacam

-Sözündən dönən

-Sözündən dönən bizim qurupdakı Lalıçka olsun

Bir az üzümü büzüb

-Qızın adı gələn kimi iştaham qaçdı. Ama yemək yeməliyəm deyib yeməyə hücüm etdim. Daha doğrusu qalan qırıx-quruntulara.

Aytən gülərək mənə baxdı. Daha sonra isə nə isə düşünüb danışdı

-Mən bir az da böyüdürəm

-Necə yəni?

-Əgər əla alsan ikimizdə toya gedər kimi geyinib gedəcəyik. Yəni sən bu ketlərindən əl çəkəssən. Geyimini də mən gətirəcəm.

Birinci etiraz etmək istədim lakin sonra onsuzda Aytənin uduzacağın bilirəm. Yəni narahatçılığa ehtiyac yoxdu. Ayağa qalxıb Aytənə yaxınlaşıb əlimi ona uzatdım. Aytən də ayağa qalxıb əlini tutdu. Kinolarda zadda belə səhnələr həyəcanlı musiqi əsnasında gedir. Özümü həmin müsiqi ilə təsəvvür edib hələ bir ciddi üz də aldım.

-Sözündən dönən Lalıçka olsun

-Dayane əgər sən uduzsan nə qazanacam mən?

-O istədiyin ketləri alacam sənə

Mənim gözlərim haşiyəsindən çıxarcasına böyüdü, Aytən isə gülümsəyərək əlimi bir az daha bərk sıxdı.

Iki gün sonra.

Iri addımlar ilə Aytən ilə imtahanın cavabların öyrənmək üçün sinfə daxil olduq. Sinif nümayəndəmiz Laliçka xanım o cır və bir o qədər də beyin hüceyrələrinə işləyən səsi ilə imtahanın nəticələrin oxuyurdu. Bizi görüb gözlərin süzdürərək

-Sizinkiləri açıqlamışam, bir gün də tez gəlində.

Aytən də onu yamsılarcasına eyni səs tonu ilə

-Oxu bitir axırda bizimkin deyərsən.

O da heç fikir verməyərək davam etdi.

Nəhayət Lalıçka o gözəl səsi ilə qurupu feyziyab etməkdən əl çəkib bizə tərəf yönəldi. Düzü adı Lalədi niyə onu uzadıb özünə Lalıçka dedizdirir anlamış deyilik. Yəni normal insanlar adı qısaldır. Ama həyatı və yaşamağı sevdiyimiz üçün ona Lalıçka deyirik.

-Səni təbrik edirəm Süsən əla almısan.

-Zarafatı burax

-Nə zarafat dəlisən? Aaa mənim sənin ilə nə zarafatım olsun. Aytən səndə yaxşı almısan. (əli ilə vərəqdə Süsən adını göstərərək) deee Ziyalı Süsən əla.

P.S:Ardı var