Ağzımı tutmuşdu. nəfəsim dərilirdi. gözlərimi bərəldərək qarşımdakı adama baxırdım. o isə məni yeni görmüş kimi baxırdı. 
-əlimi çəkəcəm qışqırsan özündən küs. yaxşımı?
mən çarəsizlikdən başımı "hə” anlamında önə arxaya yellədim. başqa əlacım var idiki. o astaca bir az da qorxaraq əlini çəkdi. mən tez arxaya bir az da çəkildim. bayaqdan əynimə baxmamışdım adyalı qaldırıb baxdım. tək alt paltarlarım idi. gözlərim dolurdu artıq. o isə sakitcə məni süzürdü. nəhayət səssizliyi pozub dilləndim
-siz kimsiz?
o gözlərin iri şəkildə açıb mənə baxırdı. bir az da çaşğınlıq var idi üzündə
-dünən elə bildim içkilisən deyə tanımadın. 
-necə yəni biz tanışıq?
elimlə üzümə axan yaşı sildim
-mən səni tanımıram sən isə tanımalı idin məncə
-bilmirəm kimsiz ama mən evə istəyirəm
deyib hönkürtü ilə ağlamağa başladım
-ilk aydınlaşdırım ki aramızda heç nə olmuyub . gözünün hidiyini tökmə. 
ayağa qalxıb otaqda o yan bu yana gedərək
-eseblərimə işləyir. 
mən içərimə çökmüş sevinc hissi ilə ona baxdım. 
-dünən ünvanınızı soruşdum ama siz sızdız. mən də məcbur bura gətirdim. xadımələrdən birindən xaiş etdim əyninizi rahatladı. 
yerində duraraq əli ilə otaqda olan divanı göstərərək davam etdi
-orda yatmışam. içən qızların zəifliyindən istifadə etmək kimi bir xüsusiyyətim yoxdu. 
mən özüm öz düşündüklərimdən utandım artıq. bir azdan çıxsa ki bu yekəpərə mən hücüm etmişəm heç çaşmaram. 
-siz hazırlaşın mən sizi evinizə qoyaram. 
-mənim paltarlarım hanı?
o söz demək ehtiyacı duymayaraq əli ilə çarpayının yanında olan tumbanı göstərdi. paltar səliqə ilə qatlanmışdı. həyatıma qəsd edən dikdabanlarda döşəmədə idi. yekəpər otaqdan eyvana çıxdı. mən də adyala bürünüb qalxdım. o təzədən qayıtdı. mənə gözucu belə baxmadan çarpayının digər tərəfindəki tumbadan siqareti götürüb
-bağışla çıxıram indi
deyib təzədən eyvana çıxdı. mən işıq sürət ilə o uzun çox uzun donu əynimə keçirdim. dağılmış saçlarımı açdım. əlim ilə yalandan silkələdim. ayaqqabıları da əlimə aldım. hazıram
-çıxaq
deyə qışqırdım. o eyvandan gəlib məni süzdü
-ayaqqabıları geymək fikrində deyilsən?
-yox belə ayaqyalın gedəcəm
-zarafat edirsən?
-yox
o elinə penceyini alıb, tumbanın da üzərindən iki telefonunu götürüb qapıya yönəldi. 
-gəlirsən?
mən fikirlərimdən ayrılıb onun ardınca düşdüm. o liftə doğru addımlayırdı mən də onun ardınca. liftə daxil olduq.
bu balaca dord divarlı qutu mənə nə isə xatırladırdı. mən bu adam ilə liftdə olduğuma emin deyləm. lift dayandı və üç kişi liftə daxil oldu. o məni qolumdan tutub özünə tərəf dartdı. yanımızdakılar da bizə baxırdı. birdən hamısı həyəcanlı şəkildə 
-Kamran bəy salam
o bezmiş şəkildə onlara baxaraq
-salam
nəhayət lift dayandı. o mənim qolumdan tutaraq liftdən çıxartdı. bu səhnə mənə tanış gəlirdi ama hardan? yəqin kinolarda zadda görmüşəm. ayaq yalın şəkildə gedirdim. ətrafdakıların nəzərlərinin bizdə olduğunun fərqində idim. 
biy bu ki bmvdi. özdə iki qapılı. qapının ağzında maşını görüb özümü itirdim. hər zaman bu maşınlara olan zəifliyim mənim fikirlərimi yayındırır. bu deyəsən bu pəzəvəngindi. aman Allah öldüm də cənnətdəmiyəm. qapıda duran qırmızı pencəkli cavan oğlan ilk məni süzüb sonra yanımdakı pəzəvəngi görüb həyəcanlandı
-sssalam Kamran bəy(açarları ona uzadaraq) buyrun Kamran bəy 
Bu Kamran deyilən bəy açarları vəşicəsinə onun əlindən alıb mənə baxaraq
-otur 
deyib sürücülük kürsüsünə yönəldi. bu qırmızı pencəkli oğlan qaçaraq mənim qapımı açdı. mən də əyləşdim. maşını xodladığı kimi yola düşdü.
-ünvanın
-anlamadım
-yəni ünvanını de aparım qoyum evə. sənin də canın qurtarsın mənimdə.
ama mən hələ bu maşınla gəzmək istəyirdim. Yaxşı özünə gəl Süsü. ama bu maşını görüb də özünə gəlmək olarmı.
-sən deyəsən hələ də ayılmamısan
-yo yo. Gənclikdə qalıram. Kuala parkının yanındakı binada.
o heç nə deməyərək maşını sürürdü. birdə zümzümə edirdi
-inanki səndən başqa səndən başqa
bu mənə tanış mahnı idi ama başqa nəsə xatırəsi varmış kimi gəlirdi mənə. bu gün mənə nə isə olub. sanki nələrisə təzədən yaşayırmış kimi gəlir mənə. bəlkə məni yad planetlilər qaçırıb. bu da onların adamıdı. axşam mənim orqanlarıma baxıblar nə isə yerləşdiriblər bəlkə. 
mən bunları düşündükcə gğzlərim haşiyəsindən çıxacaq kimi böyüyürdü. birdən maşının dayanması ilə mənim də önə sonra isə arxaya getməyimlə özümə gəldim.
-çatdıq
mən ətrafa baxdım ki biz artıq parkın düz yanındayıq. 
-düşəssiz ?
mən özümə gəlib
-hə hə əlbətdə. çox sağolun
deyib maşından düşdüm. maşının qapısın bağlamaq ilə maşının işiq sürəti ilə yerindən tərpənməsi bir oldu. 
-barı dəyməz deyərdin
mən evə doğru irəliləməyə başladım. maraqlısı oduki mən Aytənə yuxumu danışdıqdan sonrasın xatırlamıram. anladığım dərəcəsi ilə içmişəm. ama niyə bu bəy olan Kamranla idim Aytən ilə olmaq əvəzinə. evə gəlib qapını döydüm. üzərimdə heç bir şey yoxdu. təkcə ayaqqabılardan başqa. boşuna nəyə döydüm bilmirəm. 
birdən qapıdan şıqqıltı səsi gəldi və qapı açıldı. Aytən bizə gəlibmiş. 
-aaa Aytən 
deyib Aytəni n boynuna qolumu halqaladım. o soyuq idi. yəni məni qucaqlamadı.
-səni gözdüyürdüm gələsən gedəm
-hara gedirsən? axşam mənə nələr olduğun danış.
-sən daha yaxşı bilərsən deyib gözlərin süzdürdü.
-biy
-mən gedim. əynindəkin çıxard ver gedim
mən səhərin şokun onsuzda üzərimdən ata bilməmişdim indi də Aytənin bu soyuq havaları məni lap dəli edirdi
mən qapını bağlayıb içəriyə keçdim. bayaqdan bəri əlimdə qızıl kimi saxadığım zəhləmgetmiş ayaqqabları yerə tullayıb əllərimi belimdə cəmləyib əsəbi şəkildə Aytənə baxdım
-nə olduğun tez de yoxsa olan qalan bu iki üç telini də mən yolacam
-sən Kamraqn bəylə hara getdin elə
səhərdən bəri tarıma çəkilmiş əsəbimi artıq boşalda bilərdim
-bu nə Kamran bəy söhbətidiye kimdi axı bu bəyzadəmiz? heç mən onla niyə getdiyimi bilmirəm sən hara getdiyimi soruşursan. hara gedəcəkdim o pəzəvənglə?
Aytən mənə çaşğın baxışlar ilə baxdı
-deməki Kamranı tanımırsan
-xəstəsən niyə tanıyım ki? və tanısam niyə gizlədim?
Aytən qəh qəhə çəkib gülməyə başladı. mən artıq Aytən üçün narahat olmağa başladım. yaxınlaqşıb əlimi alnına qoydum. qızdırması yox idi. ama o hələ də gülürdü
-Aytən qorxudursan məni
-ahaha sən bilmirsən gecəni kimlə keçirmisən bilsəydin mənə haq verərdin
-de bilim də
o özünü ələ alıb mənə ciddi şəkildə baxdı
-bilmirsən hə doğurdan?
-Aytən gəbərdəcəm bu dəqiqə səni
o yenidən ruhi xəstələr kimi gülməyə başaldı. hətda özünü saxlaya bilməyib müvazinətini itirdi. dizləri üstə dayanıb başın qaldırib mənə baxaraq dilləndi
-hörmətli Süsən xanım siz gecəni eks prezident hal hazırda isə prezidentliyə namizəd Aslan Hüseynovun oğlu Kamran Hüseynovla keçirmisiz. və gecə boyunca Kamran Hüseynovun bu 28 ildə qoruduğu prestijini mən bildiyim dərəcəsi ilə çox pis tərzdə korlamısız. 
mən çətinlik çəkərək unqundum. Aytənin yanına çökdüm. indi nə olacaq bəs? mən gecə nə etmişəm ki ? yəni məncə qorxulası bir şey edə bilmərəm yoxs edə bilərəm? aramızda heç nə olmadığını özü dedi, bundan trajik nə ola bilərki? 
-Süsü ay süsü 
mən Aytənin səsi ilə irkilib Aytənə baxdım
-axşam nə etdiz?
-sevişdik
-aaaaa doğurdan?
-gicsən sən? heç nə olmuyub(səsimin xodun azaldaraq) bəyzadənin dediyinə görə
-necə yəni
-eləki mən heç nə xatırlamıam. sənə yuxumu danışandan sonrakı səhnələr toz dumandı
Aytən gülərək
-day deki əsas səhnələr gedibki
mən əsəbimi boğaraq ona baxdım. özümü güclə toplayıb dilləndim.
-sən danış görüm
- vallah sən içdin, azıtdın, yıxıldın Kamran bəy səni qaldırdı liftə tərəf apardı. ondan sonrasından xəbərim yoxdu. mən bizim çantamızı götürüb, hesabı ödəyənə qədər sizin iziniz tozunuz qalmamışdı. çöldə də çoxlu jurnalistlər var idi siz necə çıxmısız ki onlar sizi görmüyüb heç bilmirəm
-Allah məni öldürsün. Süsən sənin şərab harana yaraşır axı? Başın batsın elə
-Süsü bəsdi day olub keçib gicləmə. mən elə bildim məni qəsdən qoyub getmisən ona görə əsəbi idim sənə
-mən nə dərddə sən nə dərddə
-əşi oldu keçdi day 
--------
hadisəni unutmasam da daha ediləsi heç bir şey yoxdu. yaxşı ki heç kəs Aytən ilə məndən başqa heç nə bilmir. yeni gün hər şeyi unutdurr. dərsə gedirəm. ana hələ də gəlmiyib. bu gün dərsdən gələn kimi ilk iş anama zəng edim. 
gənclikdə metroya mindim. bəzi insanlar mənə qəribə baxırdılar. ürəyim əsdi. bəlkə paltarımda nə isə problemim var? etrafdakı insanlar artıqca baxanlar da artırdı. 
nəhayət universtetin həyətinə çatdım. burda da baxanlar var idi. məni görüb aralarında pıçıldaşırdılar. həm içimdə əsəb əlavə olaraq da kövrəklik yaranmışdı. addımlarımı itiləşdirərək sinfə gəldim. Aytəni görcək qaçdım yanına qabağında durub
-məndə nə isə qəribəlik var? bəlkə haramsa açıqdı?
bir nəfər içeri daxil oldu.

Ardı var...