Maskalı həyat (Bölüm 40)

Müəllif: Narın Yağış
Şərhlər: 5
Baxılıb: 4 723
Səs ver:
(səs: 3)
Bütün bədənim əsdi. Bilmədim nə edim. Sadəcə donub qalmışdım.
O məni görüb yuxarı qalxdı mənə doğru. 
-sən deyəsən bilməli olduğundan çox bilirsən
Mən pilləkanlara doğru irəlilədim. O mənim qolumdan tutdu. Üzümü pilləkanların əksinə çevirib
-nə eşitdiz Süsən xanım
Mən onu. Əlindən çıxıb
-heç nə. 
-heç nə eşitmişə oxşamırsan
-heç nə

O mənə doğru gəldikcə mən arxaya doğru gedirdim. Birdən içimdəki ordan başın çıxarıb
-arxaya bax pampalax
Dedi. Ama artıq gec idi. 
--
Gözlərimi xəfifcə açdım Kamram başımın üzərində idi. O cümlədən bütün tanımadığım qohum əqraba. Kamran gözləri dolu şəkildə qışqırırdı
-təcili yardım çağırın tez olun
Və gözlərimə güc gətirə bilmədim bağladım
----
Yenə güclə də olsa gözlərimi açdım. Bu dəfə təcili yardım maşınında idik. Kamran əlimin birin bərk bərk tutub
-məni buraxmagı ağlına belə gətirmə. Bax özüm gələrəm ardınca.
---
Bu dəfə gözlərimi aça bilməsəm də eşidirdim. Tibb bacılarının səsin
-nə xoşbəxt qadındıye o yaraşıqda oğlan bir an belə otağın önündən ayrılmır.
-hə bizə eləsi rast gəlməz
-bizim İsrafil ancaq hot hot danışsın. 
-hə. Bizimkidə elə
-keçən ay yeni üç dörd ay əvvəl yıxılmışam qolum sınmışdı yadında
-hə hə
-gəlib o halımla məndən çay zad istəyirdi

Mən burda can cəkişirəm bunların söhbətinə. 
---
Nəhayət güclə də olsa gözlərimi açdım. Kamran stulda oturmuşdu. Yazıq yatmışdı. Üzü saqqallanmışdı. Yenə çox yaraşıqlıdı.
Mən səsimi çıxartmağa çalışdım
-kamran
O qədər irgənc səs çıxdıki özüm də qorxdum. Kamran isə diksinib tez gözlerini açdı
Yanıma gəlib əlimi tutdu
-toppuş cuppuşum
-ay can
-bu gün deyəsən mən öləcəm
-eeee elə demə

Başımı tərpət istəyirdim ki axır indi hiss etdim ki boynumda nəsə var.
-yeni növ seplərdən almısan kamran mənə
O gülümsəyərək dodağımdan öpüb
-sən sağal gör sənə hələ nələr edəcəm
-mən deyəsən burda qalası olacam
-Süsən
-səni eşitdim
-nə 
-təcili yardımda dediyini məni buraxmağı düşünmə özüm gələrəm yanına
-hə sən özünü aktrisalığa vurmuşdun?
-sən də məni buraxma.
-sən burda yatarkən mən gedib o biri dünyanı gördüm gəldim
-nə qədər yatmışam ki?
-bir həftədi yatırsan
-nə?

Gözlərim bərəldi.
-hə Süsən xanım yatmaq istiyirdiz yatardızda
-şey mənim üstümdə offf 
-dəlisən sən. Sənə bir şey olsaydı. Offf Süsən ağlıma belə gətirə bilmirəm... Özdə necə oldu? 
-nə?
-sən necə pilləkanlardan düşdün?
-mən.....
-Kənan qışqırmasaydı. Gec görə bilərdik səni
-mən xatırlamıram

Deyə bilməzdim. Desəm də bu məqamda inanmazdə mənə. Sübutsuz mən heç nə əldə bilmərəm. Tək qorxum Kamrana da nəsə edər deyədi. Atasın öldürən adam. Yəni mən danışıqdan bunu anladım. Kamranı lap tez öldürər. Off içimdə bir ürpərti yarandı. 
---
İki gün sonra
İki gün içərisində heç tanımadıgım hesablayanda o qədər uzaq qohumlarımız gəlmişdiki məni ziyarətə. Özümü önəmli biri kimi hiss etdim.
Ama burdan çıxmaq istəyirəm.
-çıxaq da Kamran daha nolar xahiş edirəm
-Süsən həkim icazə versin çıxacağıqda
-darıxıram. Mən bu qədər oturmamışam heç
-yaxşıdıda öyrənərsən daha
-kamraaaan
-qışqırma. Sayəndə ayıldığın gündən bizi burda tanımayan qalmıyıb. Həm ayağın gipsdədi. Çıxıb nə edəssən?
-çomaxla yeriyəcəm də
-hə tez tez de. Sənə ancaq mənim qucağımda harasa getmək olar başqa heç nə
-onda heç olmaya çıxaq bu lənətə gelmiş xəstəxananın həyətin gəzək.
 
O məni qucağına aldı.
-nə edirsən?
-həyəti gəzdirəcəm səni

Mən qollarımı onun boynuna doladim
O bütün xəstəxananın həyətini məni qollarında gəzdirdi.
-toppuş cuppuş arıqlamısan ha bunları bərpa etmək lazımdı
-lap yaxşı da toppuşluq rütbəmi al
-nc. Verilən Rütbələr geri qaytarılmır

Gülüb onun yanağından öpdüm. O skamlanın birinə məni qoyub pencəyini də cıxarıb ciynimə saldı.
Yanımda oturdu. Mən də başımı onun ciyninə qoydum
-Kamran atanın ölümü barəsində nəsə öyrənə bildiz?
O ilk donsa da sonra dilləndi
-belə eyni şeylər. Deyirlər ki içəridə artıq tanımadığımız adamlardan kimsə olmuyub. Ancaq öz adamlarımız. Ama tanıdığlarımızda bunları etməyə curət etməz.
-Zərifə xanım necədi?
-sənin yanına gələ bilmir Süsü o qədər yaxşı deyil. Heç heç nə anlamırmış kimi durur.

Mənim gözlərim doldu. Çox çətin haldı. Hələ mən bildiyimi bilsələr.
----
Biz palataya gəldik. Kamran çox bərbad vəziyyətdə idi. Üzünü saqqal basmışdı. Məni bir anlıq tək qoymurdu. Hər dəqiqə yanımda idi.
-saqqal ramiz deyilləre o sənsən?
-nədi bəyənmirsən?
-day bu qədər də yoxda robinzon kruzonu kecmisəne
-Süsən gedən deyiləm
-xahiş edirəm. Get əynini başını deiş üzünü zadı qırx. Pis oluram
-axı Süsən narahat oluram 
-yox get gəl. Vallah pis oluram
-yaxşı. Bircə saata gəlirəm
-onu iki saat et get kisələn

O yaxınlaşıb dodağımdan öpüb gedirdiki 
-dayan 
-nolub?
-yaxınlaş bir az da ... Bi cıkkana da

O yaxınlaşan kimi onun burnundan öpdüm.
-dəlim
deyib nəhayət tərs ərimi yola salmağı bacardım. 
Mən də gözlərim bağladım...
---
Gözlərimi açdım ki kimsə ağzıma nəsə tutub iyisi məni bihuş etdi nə qədər cabalasam da xeyri olmad əllərim boşaldı. Gözlərim yenə yumuldu....


(səs: 3)
Şərhlər: 5
Baxılıb: 4 723
Geriyə
Hörmətli Qonaq, saytda şərhləri oxumaq, şərh yazmaq, xəbər göndərmək üçün QEYDİYYATDAN keçməyiniz lazımdır.

İnformasiya

Qonaq qrupunda olanlar istifadəçilər bu xəbərə şərh əlavə edə bilməz.
Bölümlü Hekayələr

Müzakirələr

Bürclərlə BİZ

Xəbər lenti

Astrologiya

Qadın testləri