Təsadüf yoxsa alın yazısı (Bölüm 2)

Müəllif: Narın Yağış
Şərhlər: 6
Baxılıb: 5 177
Səs ver:
(səs: 3)
 - Salam Gülnaz xala.
- Ay aleykuma salam. Necəsən qızım?
- Yaxşıyam siz necəsiniz?
- Belə də
- Niyə nə olub ki? Xeyir olsun.
- Bizə qalsa xeyir olacaq amma.
- ......
- Ülviyyəyə yaxşı bir yerdən qismət çıxıb. Xanım qızımız naz eləyir.
Qızım bütün günü bir yerdə olursunuz. Bizdən çox səninlə dərdləşir. Nə isə deməyib.
- Nə barədə?
- Bəlkə kimsə var ona görə istəmir.
- Mən biləni yoxdur.
- Bəs onda bu qızın dərdi nədir? Niyə istəmir? Nərgiz, mənim ağıllı balam, sən onunla danışıb razı salsan. Sənə qulaq asar. Cavan qızlarsınız. Onun beyninə sal bu söhbəti.
- Məni bu işə qatmasanız. Özünüz bilirsiniz ki, dediyinin üstündə durur.
- Getdi kimə oxşadı bu qız bilmirəm. Belə qismət hər vaxt olmur. Sən yenə də bir dilə tut.
- Ay Gülnaz xala qismətində nə varsa o da olacaq. Sənin mənim deməyimlə olsaydı...
- Nərgiz bura gəl. Otaqdayam.
- Get qızım get. Onu yaxşı tənbehlə.
- Xoş gəlmisən gəl.
- Xoş gördük.
- Sənə danışılası sözüm var.
- Bilirəm.
- Hardan?
- Səncə? Anan məni tənbehlədi o ki var. Tapşırdı ki, səni ərə getməyə razı salım..
- Həə evlilik məsələsi. Əşi mən onu demirəm. O heç.
-Başa düşmədim. Bundan vacib nə ola bilər.
-Bu gün getmişdim görüşə.
- Kiminlə?
- Rəşadla. Amma onu görmədim. Başqasını onunla səhv saldım. Deyəsən o da məni kiminləsə səhv salıb. Çünki elə davrandı ki, elə bil məni gözləyirdi. Düzü çox yaxşı birinə bənzəyirdi. Söhbətindən görününrdü ki, mədəni- tərbiyəli biridir.Həm də çox yaraşıqlı idi. Bir saata yaxın söhbət etmişik.
- Ay qız dayan bir. Heç nə başa düşmədim. Rəşad kimdir? Niyə onunla görüşə getmişdin? Sənin səhv saldığın kimdir? O niyə səni səhv salıb?
Ülviyyə aramla hər şeyi Nərgizə danışdıqca Nərgiz təəcüb dolu baxışlarla, arada gülüşlə qarşılayırdı söhbəti.
- Dedin ki, oğlan da səni səhv salıb?
- Belə çıxır ki, hə.
- Bəs sonra bilmədiniz ki, kim kimdir?
- Yox hardan. Oturduq çay içdik, bir az söhbət etdik vəssalam.
- Onun haqqında heç nə öyrənmədin?
- Nə öyrənəcəkdim. Səndəki kefsən, mən onu tanımağa getmişdim, yoxsa istəmədiyimi deməyə.
- Yəni adını da soruşmadın?
- Yox. Mən Rəşad bilirdim. Evə gələndən sonra bilmişəmki doğru adamla görüşməmişəm.
- Allah allah təsadüfə bax. Nə isə bilirsən niyə gəlmişəm? yadımdan çıxmamış deyim, sabah Jalənin ad günüdür səni də dəvət edir. Gedək?
- Görəsən adı nəidi?
- Aaa tanımadın, Jalə də.
- Nə?
- Adını soruşdun deyirəm Jalə.
- Mən onu demirəm.
- Görürəm. Fikrin hardadır sənin? Deyirəm ad gününə gedək?
- Kimin?
- Oğlanın.
- Mənimlə məzələnirsən?
- Sən mənimlə məzələnirsən. Deyirəm Jalənin ad gününə gedək?
- Nə vaxt?
- Sabah.
- Gedərik inşallah.
- Sənə nəsə olub. Ayaq üstə yatırsan özüm ölüm.
- Kim ölüb?
- Ay daaaa. Fikrin hardadır sənin?
- Heç yerdə sənə qulaq asırdım. Deyirdin kim ölüb?
- Ülviyyə!
- Yaxşı yaxşı hirslənmə zarafat edirdim.
- Gül gül. Kefin yaxşıdır deyəsən.
- Şəhriyar sabah nişanlımın ad günüdür. Ən yaxın dostlarımızı çağırmışıq. Sən də gəl. Bir az əylənərəsən. Şəhriyar. Şəhriyar!
- Hə nə olub?
- Mənə heçnə, amma sənə nəsə olub.
- Yox heçnə olmayıb.
- Kimdir o?
- Kim?
- Səni xəyallara aparan.
- Bilmirəm.
- Necə yəni bilmirəm?
- Həqiqi sözümdür kim olduğunu bilmirəm. Amma bilmək istərdim.
- Nə danışırsan sən?
- Fikir vermə. Sən nə deyirdin?
- Nişanlımın ad günüdür. Gedək bir az başın açılar.
- Bilmirəm baxarıq.
- Gəl gedək.. deyəsən çox işləyirsən, artıq realist Şəhriyar xəyallara dalır.
- nə dəxli var. Fikirləşirdim ki kimdir.
- aha deməli biri var.
- Elçin bəsdir!
- yaxşı susdum. Amma sabah dəqiq gedirik.
- dedim axı baxarıq.
- etiraz istəmirəm.
( Ad günü)
- Nərgiz Jalə hardadır? Gözümə dəymir. Bir təbrik eləyək. Sonra mən gedəcəyəm. bilirsən tanımadığım adamlar arasında sıxılıram.
- ee... yaxşıda.. bir saat oturaq sonra bir yerdə gedərik. Həm ayıbdır Jalədən, dəvət edib.
- Yaxşı, yaxşı sızıldama mən içəri keçim baxım bəlkə oradadır.
- Jalə! Jalə!
- Burdayam. Mətbəxdə. Gəl bura.
- Salam.
- Xoş gəlmisən.
- Xoş günün olsun. Ad günün mübarək. Neçə bundan yaxşı illərə. Dəvətin üçün də çox sağol.
- Sağol canım. Əsl sən sayıb gəldiyin üçün çox sağol. Necəsən? İşlərin necədir?
- Yaxşıyam, hər şey yolundadır hələki. Nəsə kömək lazımdır?
- Can çox sağol sən qonaqların yanına get mən bir azdan gəlirəm. Ay əlim!
- Nə oldu kəsdin? Gəl bura təmizləyək. Pambıq var?
- Zəhmət olmasa içəri otağa keç. Qapıdan girən kimi sağdakı rəfdə görəcəksən.
- Bu saat gətirirəm.
Sağdakı rəf yəqin budur. Aha tapdım. Qapı döyüldü yoxsa mənə elə gəldi. Bu dəfə yenə qapının döyülmə səsi eşidildi. - Jalə qapı döyülür.
- Sən bax da canım. Əlimi təmizləyirəm.
- Oldu.
Ülviyyə qapını açan kimi təəccübünü gizlədə bilmədi.
- Siz?
- Siz?
(Ülviyyənin dilindən.)
Ülviyyə və Nərgiz ad gününü tez tərk eləmişdilər. Nərgiz nə qədər etiraz etsə də Ülviyyənin əhvalının olmadığın görüb üstünə daha da getmədi və ad gününü onunla birlikdə tərk etdi.(Muellif Lili SH)
- Ülviyyə.
- Eşidirəm
- Söhbət elədiyin oğlan kim idi?
- Dünən deyirdim axı Rəşadı başqası ilə səhv salmışam. Həmin oğlandır.
- Yaxşı!!! Təsadüfə bax. O bura necə gəlib çıxıb?
- Bilmirəm.
- Nə danışdınız?
- Heç nə.
- Heç nə ?
- Hə heç nə.
- Axı söhbət edirdiniz.
- Qısa bir söhbət oldu. Heç xatırlamıram.
- Adı nə oldu?
- ....
- Niyə elə baxırsan? Yoxsa adını soruşmamısan?
- Yox soruşmamışam.
- Niyə?
- Nə yaman çox sual verdin.
- Neynim heç nə danışmırsan. Sözü ağzından zorla alıram.
- Qapıda görüşdük. Salamlaşdıq. Gedəndə də sağollaşdıq. Vəssalam. Kifayətdir?
- Nə olub sənə?
- Yorulmuşam danışmaq istəmirəm.
- Yaxşı...
Nərgiz incimişdi Ülviyyənin kobud rəftarına görə, amma Ülviyyənin də əhvalsız olmasından çox üstünə düşmədi. Ülviyyə isə Nərgizə yalan demişdi. Aralarında olan qısa söhbətin hər bir kəliməsi, hər bir sözü yadında idi.
( Qapıda)
- Siz?
-Siz?
- Keçən dəfəyə görə üzr istəyirəm. Sizi başqa biri ilə səhv saldım. Sizi orda tək görüncə elə bildim bəlkə sizinlə görüşməliyəm.
- Sizə də salam.
- Ay üzr istəyirəm. Salam. Sadəcə sizi birdə görəcəyimi sanmırdım. Ona görə belə təəcübləndim.
- Elə qapıda danışacağıq?
- Üzr istəyirəm. Buyurun.
- Siz nə çox üzr istəyirsiniz.
-Eləmi. Üzr istə... Buyurun, qonaqlar bağçadadır.
Allahım hələ bu qədər pərt olmamışdım. Birdə həyatım boyunca üzr istəməyəcəm. (Lili SH)
Ülviyyə tez-tez danışaraq keçən dəfəki görüşün izahatını vermək istəyirdi. İstəmirdi ki, Şəhriyar onun haqqında yalnış düşünüsün. Hər önünə gələnlə çay içdiyini, görüşdüyünü düşünsün. Özü də fərqinə varmadan izahat verirdi.
- Necəsiniz?
- Yaxşıyam.
Yanaqlarımın alışıb yandığını hiss edirəm.
- Mən də yaxşıyam.
- Nə?
- Deyirəm məndə yaxşıyam.
- Ay soruşmadım? Üzr istə.... İcazənizlə mən içəri keçməliyəm.

Bütün günü yanaqlarım alışıb yandı. Özümü səfeh kimi aparırdım. Allah bilir indi fikirləşir ki, nə axmaq qızdır. Offff..... offff...İkinci dəfə yaxınlaşanda da yazığın sözünü ağzında qoydum. Adım kimi əminəm ki, düşünür ki, nə yelbeyin qızdır. Neynim onu gördükcə daha da utanırdım, ağılsız- ağılsız hərəkətlər edirəm. Ülviyyə ikinci görüşlərini xatırladıqca daha da utanır içində bir təəssüf hissi otururdu. Az qalırdı ağlasın.
(Ad günündə görüş )
Şəhriyarın ona yaxınlaşdığını görmüşdü deyə Ülviyyə özünü toparlamağavaxt qazanmışdı.
- Bir də salam.
-Aleykuma salam.
- Məncə üzr istəməyə heç bir səbəb yoxdur. Hər ikimiz səhv saldıq.
- Elədir. Bağışlayın mən getməliyəm. Sağolun
- Adınızı....... soruşacaqdım. Siz də sağolun. Şəhriyar bu sözləri deyəndə Ülviyyə artıq çoxdan uzaqlaşmışdı.
(səs: 3)
Şərhlər: 6
Baxılıb: 5 177
Geriyə
Hörmətli Qonaq, saytda şərhləri oxumaq, şərh yazmaq, xəbər göndərmək üçün QEYDİYYATDAN keçməyiniz lazımdır.

İnformasiya

Qonaq qrupunda olanlar istifadəçilər bu xəbərə şərh əlavə edə bilməz.
Bölümlü Hekayələr

Müzakirələr

Bürclərlə BİZ

Xəbər lenti

Astrologiya

Qadın testləri