Səni arzu edirəm, amma həyatma gəlib gəlməyəcəyinidə bilmirəm. Belə getsə gəlişin bir az çətindir. Niyə belə oldu axı, mən səni çox istəyirəm həyatımı bəzəməyini o qədər istəyirəm ki, nə olar məni həsrətdə qoyma məni yoxluğunla sınağa çəkmə. Sənin varlığını bilmək mənə dünyaları verər. Nə arzu edirəm ki, heçnə bir səni birdə atanı, mənim şirin balam elə bil varmış kimi səni o qədər çox istəyirəm ki, elə bil içimdəsən. Amma bilirəm ki, məni sevindirməyəcəksən, həmişə mənim gözümü yolda qoyacaqsan həyatıma gəlməyəcəksən gül üzünü məndən əsrgəyəcəksən. Bu acını mənə yaşatma, məni gözü yaşlı qoyma, hər gün sənin xəyalını qururam. Hələ yoxsan, amma hər əlimi qarnıma qoyanda elə bil səni orda hiss edirəm. Yoxluğunu bilə-bilə özümü o qədər örgətmidimki orda olacağına özümü o qədər inandırmişdım ki, amma hər sevincin bir acı sonluğu olduğun unutmuşdum. Səni o qədər çox istəyirəmki mənim həyatıma gəlməyini. Atan və mən o qədər səni çox istəyəcəyiki. Demək olarki hər gün səndən danışırıq sənin xəyallarını qururuq. Atan oğlan arzu edir. Məni qıcıqlandırmaq istəyir elə deyə-deyə. Ancaq bizim üçün fərqi yoxdur. Qız və yaxud oğlan. Sağlıqlı olsun yetər bizim üçün. Bircə odur ki gəl və bizi öz gəlişinlə sevindir.