Sən də getmə (4-cü bölüm)

Müəllif: Narın Yağış
Şərhlər: 7
Baxılıb: 5 280
Səs ver:
(səs: 6)
Çarəsizlik elə bir vəziyyətdi ki, insan o an nə edəcəyin bilmir..



Nə qədər yalvarsamda, çırpınsamda bu insanda insanlıq duyğusu yox idi..Qolumdan tutub məni zorla harasa aparırdı..-Yunis, yalvarıran burax...

-Sənə demişdim..sən məcbur etdin! sabah artıq hamı biləcək ki qaçmısan

Nə?! ?.."Bu insanın psixolji problemləri var idi..yoxsa mən bilmirdim..guya öz kefimlə bununla qaçırdım".. Burax dedim köməy edin..Qışqırmaqdan səsim batmışdı.Məni hara apardığın bilmirdim..Ayağım burxulmuşdu..Dizimdə qanayırdı,deyəsən.. hıçqıraraq ağlayırdım..

-Kəs səsini! Mız-mız səsin başıma düşdü..Bu gün dostumun evinde qalarıq evi bizim üçün hazır ediblər..- Bu adam nə danışırdı, yəni hər şeyi əvvəldən planlaşdırmışdı.. Ya mənə toxunsa məhv olaram..yox ola bilməz nəsə etməli idim..o cəsarəti hardan tapdım bilmirəm, qolun var gücümlə dişləyib qaçmağa başlamışdım..-Aaa deyib qışqırmağı bir olmuşdu.

Ayağım incitdiyi üçün çox uzaqlaşa bilmədim..saçımda əl hiss etdiyim anda dayanmışdım.



Balaca ifritə,elə bilirdin məndən qaça bilərsən!..saçımı dartıb məni saxlamışdı...-Bunu sən istədin..- arxaya getmək istəyəndə ayağımın daşa ilişməyilə yıxlamağım bir olmuşdu..Yunisin baxışları şikarını hər an parçalamağa hazır olan şiri xatırladırdı..Üstümə gəldiyini görəndə qışqırmağa başlamışdım...Toxunma mənə, yalvarıram..Kömək edin!

-Toxunma qiza! Allahım çox şükür..bu səs Cəlil.m...- burax qizi eclaf deməyi ilə Yunisə yumruq ilişdirməyi bir olmuşdu..Hər ikisi bir- birini öldürərcəsinə vururdu.. Yerimdə donub qalmışdım.. Yunis ayaga qalxıb əlinin tərsi ilə agzının qanın silib tüpürdü..-Bizim məhşur müəllimimiz, sən kimsən sənə nə var!?

-Bura dağ başı deyil qızı zorla aparırsan, istəmir səni!..-sən qarışma, mən onu sevirəm, bəlkə, sən də ona göz tikmisən hə?!

-Bu sözü deməyi ilə Cəlil.m onun üstünə cunmağı bir olmuşdu.. Sevgi belə olmur!. Eşitdin eclaf,... ! Qulaqlarımı əlimlə tutumuşdum..Yunis artiq yerdə idi, o, güclü olsada, Cəlil.n onadan qat-qat güclü idi,



müqavimət göstərə bilmirdi...

Cəlil.mi ilk dəfə məktəbədə direktor bizə təqdim edəndə məni gülmək tutmuşdu..Hardasa onun 25 yaşı olardı..Həddən artıq hündür idi,mənim boyum onun çiyninə güclə çatırdı..Bir kişiyə görə çox yaraşıqlı idi,geyimi ilə də fərqlənirdi..hər zaman sport stilində geyinirdi..Bu insanda qətiyyən müəllim siması yox idi..sinifə girdiyi zaman mənə baxıb gülümsəmişdi...

Yunisi necə təpiklə,yumruqla vururdusa, agzından qan gəlməyə başlamışdı..-Cəlil.m buraxın, yalvarıram öldürəcəksiz(( bu sözümdən sonra o dayanmışdı..Onu heç vat belə görməmişdim..hər zaman üzündə gülümsəmə olan insanın indi əsəbdən gözləri qanla dolmuşdu..

-Dəniz, yaxşısan? O sənə heç nə etməyib?..- səsindən necə təlaşlandığı hiss olunurdu.. Mənə yaxınlaşıb elə bərk qucaqlamışdı bir anlıq özümü itirmişdim..-çox qorxdum sənə nəsə olar deyə..bağışla məni((

Sizin nə günahınız var ki? Bu nəvazişdən sonra daha da hönkürtü ilə ağlamağa başlamışdım..-Shshh sakit ol , keçdii.



Onu qucaqladığım üçün çox utanmışdım,amma belə zamanda bunu düşünəcək deyildim..deyəsən oda hiss etmişdi, məndən aralanıb gözlərimin yaşın sildi..ağlama sənə gülmək çox yaraşır))

Yaxşı)) məni necə tapdız?..- nənən çox narahat olub gedək, sən bunları düşünmə "Suallarıma cavab ala bilməmişdim"..Bir adım atmaq istiyirdimki az qalsın yıxılacaqdım, məni tutmuşdu..ayağım çox incidirdi..

-Dəniz, nə oldu?!..-ayağım çox incidir burxulub..tez məni otuzdurub cib dəsmalın çıxarıb ayağıma bərk bağlamışdı..Evə qədər məni qucağında gətirmişdi..gecə olduğu üçün görən olmamışdı..cəhənnəmə ölümdən dönmüşdüm bunları düşünən deyildim... Bu adamın qollarında özümü çox güvəndə hiss edirdim.. İlk gəldiyi gündən onu ancaq ətrafımda görürdüm..Nə vaxt darda olsam, nəsə problem olsa imdadıma yetişirdi..İndiki kimi.. Həyatım boyunca bu qədər utanmamışdım.Heç bir oglanla bu qədər yaxın olmamışdım..Onu qucaqladıgım üçün nəfəsin boynumda hiss edirdim..tez-tez nəfəs alırdı,yəqin mən boyda qizi qucağında daşıdığı



üçün idi...Gün gələcək bu insan qəlbimdə böyük bir yer tutacaqdı...

Bakı...

Bakının mərkəzində böyük bir holding..Bu holdig "Ağayevlər"ə məxsus idi..

Eynindəki mini ətiyi bir az da yuxarı çəkib..işvəli yeriyən katibə qapını döymədən içəri daxil oldu..-Aslan.. Bu sənədlərə imza atmalısan..Bağışdayın elə bildim təksiz..

Aysel xanım, birincisi, neçə dəfə demişəm içəri girəndə qapını döyün.. İkincisidə Aslan yox.. Aslan bəy, aydındı!

-Bəli, Aslan bəy üzr istəyirəm...-gedə bilərsən!

-Dostum, bu katibələrinə çox üz verirsən))

-Onlarsız gecələr yatağım çox soyuqduu..))

-Sən adam olmuyacaqsanda))..-Sırtıq bir gülüşlə heç vaxt))

-Yaxşı ona dur getdik))..gecə bundan sonra başlayır...



Kənd...

Səhər başımdakı agrı ilə oyanmışdım..Nənə, deyib aglamagım bir olmuşdu((

-Vayy başıma gələnlərr.. (( Keçdi bala,sakit ol...- Cəlil.m o hanı?!.. -axşam səni o gətirdi, nə qədər dedim getmədi- evədə girmədi, səhərə qədər həyətdə oturub..

Nə?! Tez eynimi geyinib həyətə endim.. Bu insan necə biri idi?



Nə etsəm mənə etdiyi yaxşılıqların qarşılıgın ödəyə bilməzdim... Adyala bükülüb stolda oturmuşdu ,əlini çənəsinə dirəyib yatmışdı...Cəlil.m..?

-Səksəkə ilə oyanıb.. Dəniz, nə olub?!Yaxşısan?

Səhərə qədər burda gözləmisiz..-Hər ehtimala qarşı sizi tək qoya bilməzdim..

Y..unis ona nə oldu?..- elədiklərindən sonra hələ ona acıyırsan!.. Mən yox.. esla! Mənə görə başınız dərdə girsin istəmirəm..((

-Narahat olma, yaxşıdı o eclaf!Hapchuu ..chuu

Sizə soyuq deyib..hələ deyirsiz heç nə olmaz..mənə görə başınıza nələr gəlmir((

-Heç kim soyuqdəymədən ölməyib))..Evə gələndə nənənin halı pisləşmişdi...Toparlan.Ürəyi dözməz çox qocadı..

Yaxşı.(( Mən sizə isti çay gətirim))..



Bakı...

Nə danişırsan? O, əclaf qızımı necə qaçırtmağa qalxıb..?

....

İndi niyə xəbər verirsən?! Nəsə olsa, tez xəbər verin demişdim..

...

Cəlil hara baxırdı?! O əclaf, qudurgana əməlli-başlı dərs vermək lazımdı!

...

Ruslana de sabah kəndə yola düşsün, Deki Həsən bəyin əmridi..onu anladığı dilən başa salsın!

...

Xəbər verin mənə.Sag ol



Kənd...

-Oglum, yaman soyuqlamısan...-Xalidə nənə, heç nə olmaz, dərman ataram keçər..

-Dəniz qızım, imtahanlarına iki gün qalıb istiyirəm bu gün gedəsən, gəzib-dolaşarsan, fikrin dagılar..-Axı?! mən kimlə gedəcəm..-aaa mən burda nəyəm, özüm aparacam, iki gün bizdə qalarsan..anama xəbər etmişəm))

-Biz Cəlillə axşam danışdıq o səni aparacaq..-həm sənə şəhəridə gəzdirəcəm ..həmişə sənə danışdığım yerlərə aparacam))

Ura))Yaxşı..-uşaq ki uşaq))

Günortaya yaxın avtovağzala yollanmışdıq..Nənə, səsin üçün darıxacam((

-Narahat olma..gəz eylən..imtahanı yaxşı ver..Cəlil oğlum, nəvəm sənə əmanətdi..-Gözünüz arxada qalmasın, necə aparmışam elə geri qaytaracam))

Tam avtobusa minəcəkdim ki, bir uşaq qaçıb mənə kağız parçası verdi..-bunu Yunis əmi göndərdi..

Kim?!..uşaq qaçmışdı.Açıb-açmamaqda tereddüd edirdim..Maraq hissi hər şeydən güclü idi..açıb oxudum "Hər şey üçün çox gecdi..Bunu etməməli idin..Harda olursan ol, kiminlə olursan ol səndən istədiyimi alacam.Unutma." ...Bu nə demək idi?...

 

P.S Əziz xanımlar hekayənin 3-cü bölümünü tapa bilmədiyim üçün 4-cü bölümü qoydum üzrlü sayın

(səs: 6)
Şərhlər: 7
Baxılıb: 5 280
Geriyə
Hörmətli Qonaq, saytda şərhləri oxumaq, şərh yazmaq, xəbər göndərmək üçün QEYDİYYATDAN keçməyiniz lazımdır.

İnformasiya

Qonaq qrupunda olanlar istifadəçilər bu xəbərə şərh əlavə edə bilməz.
Bölümlü Hekayələr

Müzakirələr

Bürclərlə BİZ

Xəbər lenti

Astrologiya

Qadın testləri