Qəlbimdəki sözlər (Bolüm 22)

Müəllif: Antikvar
Şərhlər: 3
Baxılıb: 6 081
Səs ver:
(səs: 1)
Mənim bu vəziyyetimi görüb her kes susmuşdu...
- Narden... Qurban olum... Özüne gel... Her şey yaxşıdır... - Amin meni qucağına alıb pillelere üz tutmuşdu... Başımı onun sinesine sıxıb ağlamaqda davam edirdim...
- Şşşş... Her şey yaxşıdır... Men her şeyi düzeldecem... Sakitleş... - Amin meni öz otağına getirib yatağa uzatmışdı...
- Getme... - menden aralanmaq istedikde ilk defe olaraq özüm onu buraxmaq istememişdim...
- Getdiyimi kim dedi ki? - Amin menim yan terefime keçib meni özüne sıxmışdı...
- Ağlama... - saçlarımı sığallayıb öpürdü...
- Bizim birlikde olmağımızı istemeyecekler... - iç çeke- çeke sözlerimi deyib Aminin qolundan yapışmışdım...
- Mene heç kim maraqlı deyil...
- Onlar senin valideynlerindi r...
- Ele buna göre onları razı salmağa çalışıram da... Yoxsa, çoxdan senin elinden tutub bu evden çıxmışdım... - alnımdan öpüb nefesini saçımın arasına verirdi...
- Arize xalagil de meni istemeyecekler. .. - sözümü deyib gözümün yaşını silmişdim...
- Narden, bilmirem ki, sen neye göre narahatsan... Ancaq men elimden gelen her şeyi edecem ki, onlar bizim yanımızda olsunlar...
- Birden yanımızda olmaq istemeseler?
- İstemeseler de, men her zaman seni seçerem... Sen menim yanımda olsan, bu xoşbextliyimizi her kes görüb bize qipte edecekler... Bir dene de uşağımız olsa, dözmeyib onlar da bizi qebul edecekler... Esas biz bir- birimizden qopmayaq... Esas sen menimle ol... - Amin sözünü deyib yanağımdan öpmüşdü... Bu zamana kimi fürset olsa da, Amin heç zaman menim dodaqlarımı öpmezdi...
- Narden, meni sensiz qoymayacaqsan, düzdür? - Amin elleri ile üzümü ovuclayıb baxışlarını gözüme zillemişdi... Başımı sağa- sola yelleyib " yox" demişdim...
- Söz verirsen?
- Söz verirem... - Amin başımı sinesine sıxıb qollarını belime dolamışdı... Bunu soruşmaqda onun meqsedini anlamışdım... Men Arize xalagile çox bağlı idim... Eger onlar istemese, esla aile qurmazdım... Onların haqqı üzerimde böyük idi... Amin de bunu anlayırdı... Qorxurdu ki, onlar razı olmasalar, Aminden ayrılaram... Ancaq men qerarımı vermişdim... Lap bütün dünya menden üz çevirse de, Aminden ayrılmayacaqdım ... Artıq emin olmuşdum ki, meni Amin kimi heç kes seve bilmez... Bu sevgini itirmeyi göze ala bilmezdim...
- Ağlayıb qurtardın? Hmmm? - Amin burnumdan öpüb meni qucağına almışdı...
- Amin... Qoy meni yere...
- Qoymuram... Sonra? Öz işimdir, özüm bilerem... - Aminin otağında hamam vardı... Hamamda meni yere qoyaraq kranı açmışdı...
- El- üzünü yu... Men sulugöz arvad istemirem... - Aminin sözünden sonra onu iteleyerek çöle çıxarmışdım... El- üzümü yuyub desmalla qurulayaraq otağa keçmişdim...
- Cırtdan, belke, yatıb dincelesen? Men aşağı düşüb veziyyetle maraqlanacam... Sen otaqdan çıxma... Yaxşı?
- Yaxşı... - dodaqlarımı sallayıb yatağa oturmuşdum...
- Üzünü asma... Sen dincel... Gelecem bir azdan... - Amin yanaqlarımdan öpüb otaqdan çıxmışdı... Yatağa uzanıb neler olacağını düşünürdüm... Bele görünürdü ki, ailelerimizi razı salmaq asan olmayacaqdı... Ancaq qismeti bilmek olmazdı...
- Cırtdan, yatmısan? Tenbel... Dur... Gör, sene neler almışam... - Aminin nefesini üzümde hiss edib gözlerimi açmışdım...
- Yuxu aparıb... Ne olub? - gözümü ovxalayıb yerimde dikelmişdim...
- Sene paltar almışam... Mence, üzerine olacaq... 2 gündür eyni geyimdesen... Dur, bunları geyin... - torbaları açıb içinde 2 dene sade don görmüşdüm...
- Amin... Çox sağ ol...
- Bes başqa cür sağ ol demek yoxdur? - Amin uşaq simasını alıb mene baxırdı...
- Yoxdur... Çıx otaqdan... Çıx, çıx... - Amini qolundan iteleyib yataqdan qaldırmışdım...
- Nece de insafsız cırtdansan... Çıxıram... Sen de otağı içeriden bağla, rahat ol... - Amin otaqdan çıxan kimi dolabdan temiz hamam desmalı tapıb çimmeye girmişdim... Bir neçe deqiqe sonra hamamdan çıxıb Amin alan donlardan birini üzerime geyinmişdim... Beden quruluşuma uyğun ve çox sade geyim idi... Otaqda tapdığım temiz daraqla saçımı darayıb çiynime tökmüşdüm... Qapının taqqıltısana ayağa qalxıb kiliti açmışdım...
- Gözel balam, ne qeşeng olmusan... - Nazperi xala elinde sini ile içeri keçmişdi... Sinini türümonun önüne qoyub özü yataqda oturmuşdu...
- Amin az qalırdı dünyanı dağıtsın ki, Narden acdır... Otur, ye... - türümonun önündeki stula oturub tabaqdakı yemekden ağzıma qoymuşdum... Heqiqeten de, acmışdım...
- Qızım, Amin seni çox qiymetlendirir. .. İnan ki, aşağıda her kesi razı salmaqçun deriden- qabıqdan çıxır... Onlar da razı olacaqlar... Sadece, vaxt lazımdır... Esas odur ki, siz bir- birinizden qopmayın... - Nazperi xala men yemeyimi yeyene kimi otaqda qalıb meslehetlerini vermişdi... Sonda ise sinini götürüb çıxıb getmişdi... Aminin bu zehmetinin qarşısında men nese etmiş sayılmırdım... Çalışıb- vuruşan Amin idi... Yatağa oturub Allaha dua etmeye başlamışdım... İnanırdım ki, Allah duamı cavabsız qoymayacaq...
Bir neçe saat idi ki, otağıma ne gelen vardı, ne de geden... Tek başına gözümü divarlara dikib qalmışdım... Qapının döyülmesine - Gelin... - deyib yerimde dikelmişdim... Qapı açılan kimi Arize xalanı görüb özümü pis hiss etmişdim... Başımı aşağı salıb barmaqlarımla oynamağa başlamışdım... Arize xala yatağın üzerinde oturub elimden tutmuşdu...
- Qızım... Seninle danışmağa gelmişem... Söhbeti haradan başlayacağımı bilmirem... Ancaq biz seni buraya getirende bele olacağı ağlımızın ucundan keçmemişdi... Qismet... Allahın yazısının önüne keçmek olmur... Amin seninle tez bir zamanda aile qurmaq isteyir... Biz sene inanırıq... Sadece, bu söz- söhbet yaşanmadan her şeyi öyrensek, olanlara başqa formada reaksiya vererdik... Seher qapıda olanları unut... Biz seni qızımız bilirik... Amin de oğlumuz olar bundan sonra... Dediyim odur ki, biz bu izdivaca razıyıq... Famil de senin xoşbextliyini isteyirdi... Yazıq balamın son isteyini heyata keçirmek bizim borcumuzdur... Allah sizi xoşbext etsin... Sen her zaman menim qızım olaraq qalacaqsan... Xoşbextlik senin haqqındır... - Arize xala danışdıqca gözleri dolmuşdu... Onu bele görüb men de kövrelmişdim...
- Çox sağ olun, xala... - özümü saxlaya bilmeyib Arize xalanın boynuna sarılmışdım...
- Xala sene qurban... Bir tek Aygün seni istemir... Dul olduğunçun bele edir... Qızım, isteyirsense, men onunla danışıb veziyyeti başa salaram... - Arize xala meni özünden ayırıb saçımı sığallayaraq danışırdı...
- Yox, xala... Lazım deyil... Onun derdi men deyilem... Onun derdi camaatın ne deyeceyidir... Siz her şeyi danışsaz da, her kes menim aileli olduğumu bilir... Tek Aygün xala ile bitseydi, ne vardı ki...
- Yaxşı... Üzünü sallama... Esas Amindir... O da seni olduğun kimi qebul edir... Gel bura... - Arize xala meni qucaqlayıb yanaqlarımdan öpmüşdü... Meni anlayan insanların varlığına o qeder sevinirdim ki... Deyesen, heyatım getdikce öz axarına yol alırdı...
- Narden... Yatmısan? - belimi saran elleri hiss edib gözümü açmışdım...
- Yuxu aparıb... Saat neçedir?
- Gecedir... Yataq... - Amin alnımdan öpüb meni özüne sıxmışdı...
- Amin... Burada yatacaqsan?
- He... Bes harada yatmalıyam?
- Axı her kes sehv anlayar...
- Menim vecime de deyil... Sen de bunları düşünme... Sen menimsen... - saçımı öpüb nefesini içine çekerek yatmağa çalışmışdı... Men de ilk defe olaraq Amini qucaqlayıb qolundan öpmüşdüm... Heç kesi düşünmeden üreyim isteyen kimi davranmışdım... Bundan sonra meni seven tek insanı el qınağına göre buraxmayacaqdım ...
- Narden... Oyan da... Tenbel cırtdan... - Aminin üzümü öpüşlere qerq etmesinden xoşallanıb xumar- xumar gözlerimi ona dikmişdim...
- Narden... Bilirsen ne olub? Men indi aşağıdan gelirem... Hamımız birge yemek yeyeceyik... Tez ele... Dur, hazırlaş... - Amin sözleri beynime çatan kimi onu iteleyib hamama qaçmışdım... El- üzümü yuyub, hamamdan çıxan kimi saçımı daramışdım...
- Çıx... Tez ol... Gör, bunu ne vaxt deyir mene... Çıx da... - Amini iteleyib gücle çöle çıxarmışdım... Qapını kilitleyib Aminin dünen aldığı diger donu eynime geyinmişdim... Güzgüde üstümü qaydasına salıb qapını açmışdım...
- Sen buradaydın? - qapını açmağımla divara söykenib dayanan Amini görmüşdüm...
- He... Seni gözleyirdim... Gel... - Amin elimden yapışıb pillelere üz tutmuşdu... Her pilleni endikce içim titreyirdi... Dünen olanlardan sonra bu gün yaman narahat idim... Qonaq otağından içeri keçen kimi masa etrafında oturan Aminin Valideynlerini ve qaynanamla qaynatamı görmüşdüm... Amin elimden berk- berk tutub meni masa arxasına getirerek otuzdurub özü de yanımdakı stulda yerini rahatlamışdı... Bir neçe deqiqe araya süqut çökmüşdü...
- Bizimçün oğlumuzun qerarı çox gözlenilmez oldu... Ancaq biz Amine her zaman güvenmişik... İndi de onu destekleyirik... Allah sizi xoşbext elesin... - Ayaz eminin danışığından onun razı olduğunu anlamışdım... Ancaq Aygün xaladan emin deyildim... Geleceyin bize neler getireceyini ise kimse bile- bilmezdi...

Müəllif: Sabina Nur
(səs: 1)
Şərhlər: 3
Baxılıb: 6 081
Geriyə
Hörmətli Qonaq, saytda şərhləri oxumaq, şərh yazmaq, xəbər göndərmək üçün QEYDİYYATDAN keçməyiniz lazımdır.

İnformasiya

Qonaq qrupunda olanlar istifadəçilər bu xəbərə şərh əlavə edə bilməz.
Bölümlü Hekayələr

Müzakirələr

Bürclərlə BİZ

Xəbər lenti

Astrologiya

Qadın testləri