Nə isə vermək, almaqdan daha fərəhlidir.
Daha çox hansı Şükranlıq Günü yadınızda qalıb?
-Mənim yadımda bayramdan əvvəlki axşam qalıb. Kilsədə ərzaqla dolu qutuların veriləcəyi ailələrin siyahısı saxlanılırdı. Ət üçün pulu yerli alverçi vermişdi, baqqaliyyə masaları isə ərzaq fondunun vəsaiti hesabına alınmışdı. Səbətləri ümumi zala toplayanda, həmin ailələr sevinclərini gizlətmirdilər. Onların əksəriyyəti aylarla belə dadlı yeməklər görməmişdilər.
 Bütün qutular paylanıb qutarmışdı ki, daha bir ailə gəldi. Köhnə pikapa ata, ana və üç uşaq minmişdi. Onlar zala daxil oldular. Bu ailəni tanımırdıq, siyahıda onların adı qeyd olunmamışdı. Onlar sadəcə olaraq, kilsədə yemək paylandığını eşitmişdilər. Mən onlara daha bir ailə üçün ərzaq çatmayacağını söylədim. Və mən onlara əlimdən gələni edəcəyimi deyərək təəcüblə bir hadisə baş verdi. Qıraqdan heç bir təsir olmadan bir qadın öz qutusunu döşəməyə qoyub boş qutu axtarıb tapdı, öz ərzağının bir hissəsini həmin qutuya qoymağa başladı. Digərləridə onun kimi etdilər və tez bir zamanda yeni gələn ailə üçün on birinci qutunu doldurub hazırladılar.