Tək öyrəndiyim sevgi (5-ci bölüm)

Müəllif: Mr. OffiCeR
Şərhlər: 8
Baxılıb: 6 040
Səs ver:
(səs: 3)
gəl bir birimizi elə sevəkki
qısqansın eşq bizi,paxıllar bizi
biri var,biri yox eyləməyəkki
hətta anlamasın nağıllar bizi

gəl biz bu sevgini yazaq romana
yazaq heç kəs bizi unutmasın qoy
baxmayaq sevgidə çənə,dumana
buludlar,səmalar da ağlasın qoy

kim bizi qısqanır,burax qısqansın
sən elə özün ol,gözəl ol,şən ol
biz heç ayrılmayaq,sanki kağızın
bir üzü mən olum,bir üzü sən ol

Gördüklərim qarşısında yenə Leylaya qarşı əvvəlki hisslər oyanmışdı.tək fərq indi onu sevir olmağım idi.etdiklərinə baxmayaraq hələ də sevirdim.Əli mənə qəribə baxışlar ilə baxaraq
-Yaxşısan Murad?
dərindən bir nəfəs alıb güclə də olsa
-Yaxşıyam
deyə bildim.axı mən heç də yaxşı deyildim.Sevdiyim qız başqası ilə idi.həmdə əl ələ,göz gözə.
-Yaxşı Murad mən gedim daha.inşaAllah işiniz yaxşı olacaq.
Mən də gözlərimi Leyladan qaçırıb
-Yaxşı hələlik deyib məhəllənin digər çıxışından çıxdım.başqasının baxdığı o gözlər mənə baxsın istəmirdim.ya da üzündəki o gülüşü itməsin deyə etmişdim.başqasına belə olsa.özüm belə bilmirdim səbəbini.ama ondan tez zamanda uzaqlaşmaq istəyirdim.
məhəllədən çıxdıqdan sonra əvvəlki evimizə doğru yol aldım.ilk dəfə idi ki doğma olan,böyüdüyüm o evə başqa birisi olaraq gedirdim.evin darvazasına çatanda isə üzümə axır ki bir gülümsəmə qondu.hətta özümü tuta bilməyib bir qəh-qəhə çəkdim.Tural sünnət uşağı geyimində darvazanın qabağında oturub məni gözlüyürdü.
Parıldayan saçları,şəmi müəllim kimi geyindiyi kostyumu və həyəcanda sifətində yaranan o ifadə görən heç bir kəsi güldürməyə bilməzdi.
-Nə olubee Murad?
-bu nə geyimdi?niyə bəy kimi geyinibsən?gülərək deyirdim
-nə var?gülmə
- . . .
-Gülməə.səni gözdüyürəm gəl girək.gecikəcəyiy yoxsa.qaşqabağlı şəkildə dedi.Deyəsən heç mənə hesab vermək fikrində deyildi
-bəs gül,şokalad hanı?
-Murad!!! indi daha yüksək səs tonuyla deyib içəri keçdi
mən də güc bəlaynan özümü toplayıb içəri keçdim.Artıq onlar da əşyaları evə yerləşdirməklə məşqul idilər.Ailənin başçısı (adı Akif idi) bizi görüb əlindəki yeşiyi yerə qoyub gülümsəmə ilə yanımıza gəldi
-Salam Murad.dostundu?
-hə.Bu Tural
Turalın artıq soyuq tərlədiyini hiss edirdim.Utancaq bir şəkildə Akif müəllimə əl uzatdı.onlar görüşdükdən sonra çardağa keçdik.
-hə uşaqlar nəsə içmək istiyirsiz?
mən
-çox sağolun biz sus . . .
-mənə bir su
Yazıq Tural elə bir vəziyyətdə idiki inanmıram indi onu bir su soyuda biləydi.hətta qızın atasıyla danışa danışa da gözü qızda idi.Akif getdikdən sonra bizim saf əməlli başdı əridi öz üstündə.dirsəklərini stol üstə qoyub başını yasladı
-Murad bu çox gözəldi.naşı aşiqlər kimi dedi
mən də əlimi onun boynuna atıb yavaş bir tərzdə
-sən aşiq oldun?
-həə. iç çəkərək dedi
bu dəfə yenə eyni tonda ama başqa tərzdə.boğazını daha da sıxaraq
-Öz sevgivi özüvə saxla.yoxsa sevgi səni belə sıxar.və axırda da öldürər.Bşa sala bildimmi dostum?dişlərimi qıcayaraq deyirdim.
tez özünü toplayıb axmaq bir ifadə ilə gülərək
-haha haha zarafat edirdimdə.zarafat edirdimdə.nə sevmək yox elə şey olar?
Akif də gələndən sonra söhbətə başladıq.bir azsonra isə hər şeyi qaydasına salıb ordan ayrıldıq.gedə gedə Turalıb gözləri isə arxanı gəzirdi
-bəsdidə Tural adha qabağa dönsən yaxşı olar.indi bir maşın səni asvalta yapışdıracaq görəcəysən sevgini
-eee
deyib tez qabağa döndü.
-Bəlkə biraz gəzək?həm havamız dəyişər hə?
-necə istiyirsən.dedi və getməyə başladıq.gəlib dəniz mənzərəli bir parka çıxdıq.dənizə baxan bir skamyada oturduq.Tural bir müddət dənizə baxıb düşüncəli tərzdə:
-Murad səncə o da məni sevmiş ola bilər?
-ola bilər. səncə?
-məncə yox.axı niyə də sevsin.aşiq edim deyə özümü klouna oxşatmışam baxda.görmədin bayaq mənə baxıb necə gülürdü
-boş ver sevdiyinnən olar o gülüş.həm necə deyirlər?qızlar onları güldürən oğlanları sevərlərmiş
-sevə bilər səncə?
-hə niyə də sevməsin.Gül kimi oğlansan.Hələ bir də o da səni kimi çox danışan oldu sevgi hazırdı demək olar.gülərək əlimi çiyninə vurdum.
-bəs səndə nəvar nəyox?
-məni boş ver.Həmişəki kimi yenə də yanılmışam.o Vüqarı sevir.yalançı çoban.əllərimi çarpazlaşdıraraq küsmüş uşaqlar kimi dedim
-Niyə Murad?elə düşünmə.sən onu Elvinnən ayıranda onun gülümsəməsini və sənə baxışını mən gördüm.o gözlərdə sevgi var idi
-doğurdan deyirsən?şübhəli baxışlarla
-Təbii ki Muro.o səni sevir
Baxış söhbətindən sonra sanki içimdə bir günəş doğdu.yeni bir ümid
-nə oldu?gülümsəməyə başladın öz-özünə)
-heç
indi daha rahat idim.bəlkə də mənim əvvəldən dostu sevgiliyə dəyişməyimin səbəbi bu idi.dostlar həmişə ən çətin anlarda səninlə olur.Tural söhbəti dəyişib
-hə yaxşı yadıma düşdü bir iş tapdım.ama sənə uyğundurmu bilmirəm
-nə iş?
-ofissiant.sahildəki böyük restoranda iş elanını gördüm
-çox sağol Tural.bu xəbəri səhərdən versən daha gözəl olardı ama yenə də sağol.
-istiyirsən gedib baxaq hə?
-gedəkdə nə deyirəmki.
sevincək ordan durub restorana tərəf getdik.bura şəhərin ən böyük restoranlarından biri idi.bizi qapıda restoranın adminstratoru qarşıladı və restoran sahibi burda olmadığı üçün məni biraz yoxlamağa qərar verdi.ama bu bu gün ola bilməzdi.çünki artıq saat 19:00 idi.Ama razılaşmamıza görə bu gündən mən buranın işçisi idim və restoran sahibi demədikcə burdan ayrıla bilməzdim.mən isə bunlara baxmadan qəbul etdim.ama başıma necə böyük dərd aldığımı bilmirdim.bəlkə də bu hərkəs üçün kiçik amma mənim həyatım üçün böyük addım idi . . .Artıq sabah idi.bu gün dərs də yox idi 6-cı gün olduğu üçün.buna görə də ilk iş restorana üz tutdum.və budur.günün ilk sürprizi.Vüqarın nəni az qalsın əzəcək olan maşını da restoranın qabağında idi.yəqin ki sevgilisiynən gəlib deyə düşüncələr içərisində restorana daxil oldum.yenə də məni adminstrator qarşıladı və bu gün müdürün burda olduğunu buna görə diqqətli olmağımı söylədi.təlimatları da verdikdən sonra artıq işə başlamağa hazır idim.istirahət günü olduğu üçün səhərdən artıq müştərilər gəlməyə başlamışdı.doğurdan da ilk dəfə bu işi edən birisi üçün bu iş çox çətin gəlirdi.amma buna məcbur idim.gəlib keçən əcnəbi qonaqlar,cürbə-cür xasiyyətdə insanlar adamı ilk saatlardan əsəb xəstəsi etməyə yetərdi.ama məni əsəb xəstəsi edən o yox bir sürpriz oldu.
Bir stoıu toplayarkən arxadan gələn səs idi bu
-işlə işlə.işləməyən dişləmir.axırı da dam'a düşürlər
Hə bu o əclafın səsi idi.Vüqarın
Dişlərimi sıxaraq heç arxamı dönmədən
-Vüqar get başımnan
O isə mənə sataşarca gülərək
-ooo Murad bəy kimi hardan qovursan?
Mən dözə bilməyib onun üzərinə hücum çəkdim.bir yumru vurduqdan sonra o yerə yıxıldı.restoran axranaları bizi ayırıb məni çölə çıxardılar.nisbətən digərlərinə görə insana oxşayan bir ofissiant yanıma gəlib həyəcanla
-Murad neyliyirsən sən?başına böyük bəla aldın
Mən isə heç halımı pozmadan
-nə olacağee güya?
-o bu restoranın sahibidi və səni işdən qovmayacaq.süründürəcək Murad.
Mən çox təəccübləndim bu xəbərə.tez yerimdən qalxıb
-kim olur olsun.nə mən qulam nə də o ağa.ondan qorxan onun kimi olsun.
Ofissiant isə oturduğu yerdə başını yelləyərək sadəcə susdu.
Görünür saxta ağa bunların gözünü yaman qorxutmuşdu.amma mən başıma qoymuşdum.burdan ayrılmayıb mən onun dərsini verəcəkdim.

Müəllif: ŞERBAZ
(səs: 3)
Şərhlər: 8
Baxılıb: 6 040
Geriyə
Hörmətli Qonaq, saytda şərhləri oxumaq, şərh yazmaq, xəbər göndərmək üçün QEYDİYYATDAN keçməyiniz lazımdır.

İnformasiya

Qonaq qrupunda olanlar istifadəçilər bu xəbərə şərh əlavə edə bilməz.
Bölümlü Hekayələr

Müzakirələr

Bürclərlə BİZ

Xəbər lenti

Astrologiya

Qadın testləri