Turalın artıq sebri tükenirdi. Esminle elaqe saxlaya bilmediyi üçün deli olurdu. Ne qeder zeng etse de cavab vermirdi.

Esmin ise artıq ağlamaqdan yorulmuş, mecbur nenesini gözleyirdi. Dünenden heç ne yemediyi üçün taqeti qalmamışdı. Qapının yanında oturaraq yene de öz acı taleyini düşünürdü...
E: göresen niye bele olur? Niye bunları yaşayıram? Niye Allahım niye? Kime ne pisliyim olub? Ancaq çox şükür ki, Tural var. Çox az qaldı. O meni qurtaracaq buradan.
Düşüncelerden ayılaraq ayaq seslerini eşiden kimi qapıya yaxınlaşaraq yeniden ağlayır, nenesine yalvarırdı.
E:nene ne olar aç qapını söz verirem bir de çöle çıxmayacam.
Sevil xanım qapını açaraq Esmini iteleyib otaqdan çıxardır.
S: çıx tez ol get axşama yemek bişir. Ağlamağını da yığışdır.
Esmin gözünün yaşını silerek metbexe keçib yemek hazırlayır.

Tural ise bir behane ile Esmingile getmeye çalışırdı.
T: ana bugün belke Sevil nenegile gedek? Neçe gündü getmirik.
Y: ay oğlum yorğunam sonra gederik.
T: ana yox bugün gedek.
Y: yaxşı ay oğlum hazırlaşım gedek

Tural ailesi ile birlikde Esmingile gedir. Qapını vurduqda şişmiş gözlerle Esmin gelib qapını açdı.
E: xoş gelibsiniz. Buyurun keçin.
Ramiz bey(Turalın atası): çox sağol qızım.
Ramiz bey ve Yegane xanım içeri keçdikden sonra Ülker telaşla Esmine yaxınlaşır.
Ü: Esmin ne olub? Bu ne haldı?
E: heç Ülker keçin.
Ülker içeri keçdikden sonra arxasınca Tural Esmine yaxınlaşaraq sakitce qulağına pıçıldayır.
T: Esmin! Deli edibsen meni! Harda idin?!
E: Tural danışarıq sonra.

Esmin qonaqlara çay verib Ülker ve Turalla birlikde bağçaya çıxırlar.
Ü: men biraz gezirem qaqaş
T:yaxşı Ülker. İndi de görek ne olub?! Niye cavab vermirsen zenglerime?!
E: dünen eve gec geldim deye nenemgil esebleşdi telefonu elimden aldı ona göre.
T:ne?! Sene bir şey etmedi ki?!
Esminin gözleri dolaraq 'yox' deyir...
T: Esmin yalan danışma! Mene yalan danışma!
E: Tural xahiş edirem bu haqqda danışmayaq
Tural texmin edirdi neler olduğunu ve Esmini daha çox incitmemek üçün heç bir sual vermeden onu özüne sıxaraq qucaqlayır. Esmin ise Turalın qolları arasında yaşadıqlarını unudur. Gecenin sonunda mecbur da olsa ayrılırlar...

Esmin anasını gec de olsa görürdü. Anası vaxt tapdıqca onlara gelib qızını ziyaret edirdi. Bu ziyaretler Esmini hedsiz xoşbext edirdi.
E: ana xoş gelibsen-deyib ona sarılır.
Xatire xanım: xoş gördük qızım. Çox darıxmışam semin üçün.
E: men de ana. Ne olar bu defe meni özünle apar.
X: Esmin.. Quzum bunları danışmışıq seninle olmaz. Sen burda qalmalısan.
Esmin pis olsa da bunun günlerini mehv etmesine icaze vere bilmezdi. Anası ile mümkün qeder çox vaxt keçirtmeye çalışırdı. Onunla birlikde yemek bişirib, uzun-uzun söhbet edirdi.
X: Esmin sen menden gözel yemek bişirirsen heç men bunları bilmirem.
E: nene öyredib hamısını.
Ana qız birlikde süfre hazırlayaraq yemek yemeye başlayırlar.
Sevil xanım: ellerinize sağlıq qızım. Çox dadlı olub yemek.
X: ana men etmedim demek olar ki, hamısını Esmin etdi.
Rüstem bey: aferin neveme.
Rüstem bey eslinde Esmini çox isteyirdi. Ancaq Sevil xanımın ona etdiylerine göre elinden heç ne gelmirdi.
Yemekden sonra Esminle Xatire xanım süfreni yığışdırdılar. Ancaq ayrılıq zamanı idi artıq...
X: quzum gedirem men amma yene gelecem-deyib qucaqlayır qızını.
Esmin ise heç ne demeden ağlayır.
X: Esmin ağlama bax her şeyi yoluna qoyacam.
Esmin mecbur da olsa anasında ayrılır. Otağına gelerek Turala zeng edib bugün nece xoşbext olduğunu, neler etdiyini danışır.
E: çox gözel gün idi ancaq darıxıram anam üçün.
T: gözelim pis olma her şey yaxşı olacaq. İnan mene.
E: sene inaniram.

Günler dolanır, vaxt keçir ve artıq Tural 10 gün sonra herbi xidmete yollanırdı. Günler keçdikce Esmin daha kederlenirdi. Ondan nece uzaq qalacaqdı bilmirdi. Tural ise her defesinde Esmini teselli edirdi.
T: gözelim pis olma vaxt tez keçecek. Men gelen kimi elçilik sonra da toy ve menim olacaqsan. Sen sadece bizimle bağlı xeyallar qur... Vaxt su kimi axıb gedecek.
E: ele qorxuram ki Tural. Sanki bizi ayıracaqlar. Xoşbext ola bilmeyeceyik.
T: bizi ayırmağa heç kimin gücü çatmaz. Sen menimsen.

Tural getmezden evvel evde Esmini sevdiyini ve esgerlikden qayıtdıqdan sonra elçi getmelerini dedi. Anası Yegane xanım Esmini çox sevirdi. Buna göre bu xeber onu sevindirdi ve oğlunun düzgün seçim etdiyini bilirdi. Ancaq buna razı olmayanlar var idi. Turalın nenesi Pervane xanım ve bibisi Kemale xanım... Kemale xanım evin böyük uşağı idi. Ona göre qardaşının evinde her zaman söz sahibi olmuşdur. Razmiz bey ise heç vaxt ona qarşı gele bilmezdi. Kemale xanım xaricde yaşayırdı ve çox imkanlı idi. Qardaşına çox kömeklik edirdi. Ülkerin ve Turalın böyümesinde böyük emeyi, zehmeti olmuşdur. Ramiz bey Esmin meselesini ona dedikde qetiyyetle etirazını bildirmişdir.
K: başa düşe bilmirem siz ağlınızı itiribsiniz?! Bu yaşına qeder Turalı atası anası harda olduğu belli olmayan yetim bir qız üçün böyütdük?! Tural daha yaxşı qızlara layiqdi. Qeti şekilde etiraz edirem bu iş olmayacaq.
P: qızım men de sen dediklerini deyirem ancaq Tural el çekmir ki, elçi gedeceksiz.
K: hanı o Tural?! Çağırın telefona.
Tural bibisini ne qeder çox istese de ona etiraz etmeye mecbur idi. Çünki sevirdi Esmini...
T: salam bibi.
K: ne salam?! Bu ne demekdi Tural?! Esmin hara sen hara! Heç yaraşır o qız bizim ailemize?!
T: bibi bax xetrini hedsiz çox isteyirem ancaq men Esmini sevirem. Onunla aile heyatı qurmaq isteyirem.
K: men yaşadığım müddetce bu iş olmayacaq!
Kemale xanım son sözünü deyib desteyi asır. Her kes gergin idi. Tural ne edeceyini, ailesini nece razı salacağını düşünürdü. Axı sevirdi Esmini. Ancaq ailesi razı deyildi. Hemçinin esgerlikden sağ-salamat qayıdacağına bele emin deyildi Tural. Bütün geceni yatmadan ne edeceyini fikirleşir. Seher tezden Esmine mesaj yazaraq onu hemişeki yerde- meyve bağında gözlediyini deyir. Esmin ise ne olduğunu bilmeden sevdiyi ile görüşe hazırlaşır... Turalın qerarı ise her ikisi üçün çox önemli idi.
Yazar:Lyama