Universitetdə artiq 4-cü kurs idim ... Yeni təLəbəLər gəLmişdi ... AraLarında bir qızı gördüm , sanki bir məLəkdi ... Xoşum gəLdi ... Qrup
yoLdaşıma göstərdim ... Dedim , bax gör nə qəşəngdi ...? Dedi , Vüqar əLini üz ondan o qiz sənə " hə " deməyəcək ... Nə isə onunLa bir patoka düşdük ... Hər dəfə baxışırdıq ... Sən demə bunun da məndən xoşu gəLirmiş ... Getdim bu qızın məhLəsindən , məktəbindən qız
haqqında hər şeyi öyrəndim ... DediLər , namaz qıLan qızdır ... Bu
vaxta kimi də kimsə onu bir oğLanLa görməyib ... 3 aydan sonra 2 Litsey körpüsünün arasında qarşısını kəsib onu sevdiyimi dedim ... AğLadı , qucaqLadı ... Dedi , 3 ay idi bu sözü səndən gözLəyirdim ... OnunLa yeni həyata başLadıq ... Dünyanın ən xoşbəxti mən idim ... Onu aparıb gətirirdim ... Bir gün bunLarın qonşusunda oğLan gəLər , gedər qızın qardaşına deyər ki , bacını bir oğLan gətirib ötürür ... Qardaşı da baLaca idi ... Gedib atasına deyir ... Atası qızdan soruşar deyər ki , mən səni ona verməyəcəm ... Öz əmin oğLuna verəcəm ... Qız da and içər ki , ya mən Vüqarın oLacam , ya da qıLdığım namaza and oLsun özümü öLdürəcəm ... Qızı dərsə buraxmadıLar ... Qaçırtdım bir dəfə ... And-amanLa mamaya görə qaytardım ki , dedi eL adətiyLə
aLaq ... Amma barmağımı beLə sürməmişdim qıza ... Atası yenə vermədi ... 2-ci dəfə qaçırtdım ... Atası and içdi ki , Vüqar qızı qaytar nəsiL içində biabır oLmayım ... And içirəm kişi kimi qızı eL adətiyLə verəcəm ... UşaqLıq edib qaytardım ... Atası vermədi yenə ... Qaçırtdı İrana bibisinin yanına ... AyLarLa axtardım tapmadım ... Xəbər gəLdi ki , fiLan gün nişanıdır - əmisi oğLu iLə ... Gecə yata biLmirdim ... Bir də gördüm qızın öz nömrəsindən zəng gəLdi ... Açdım , dedi " Vüqar , biLirsən də səni necə çox sevirəm ... BiLirsən də səninLə nəfəs aLıram ... Bundan sonra da sevəcəm ... Sənin oLa biLmədim bağışLa ... Amma getməmişdən qabaq haLaLLıq istəyirəm səndən ... Mənə eLədikLərini , sevgini haLaL eLə ... Dedim haLaL xoşun , xoşbəxt oL və
adboy verdi ... Abratnı yığdım zəng çatmadı ... Sonuncu dəfə eşidirdim
səsini ... Səhərə kimi yatmadım ... Səhər açıLanda bacısı zəng etdi , bizə gəL dedi , adboy verdi ... QapıLarına çatanda çoxLu maşın gördüm ... FikirLəşdim nişan günüdür , ona görə çox maşın var ... HəyətLərinə girəndə kişiLərin çöLdə oLduğunu , içəridən ağLamaq səsi gəLəndə hər şeyi başa düşdüm ki , artıq yoxdu həyatda ... Səsini sonuncu dəfə eşitdim , amma üzünü görmədim ... Sakitcə evin içinə keçdim ... Evin ortasında uzadıb ağLayırdı hamı üstündə ... GəLib qarşısında diz çökdüm , üzük aLmışdım ona ... Onu barmağına taxdım ... ALnından öpüb , burda oLmasa da , axirətdə mənimsən , dedim ... Başımı sinəsinə qoyub ağLadım ... Sonra çöLə çıxıb dostLarıma zəng etdim , gəLdiLər ... Onun tabutunu qaLdırmağı , qəbrinin qazıLmağını 4 dost etdik ... Qoymadım qohumLarının əLi dəysin ona ... Gecə saat 5-ə kimi ağLadım qəbri üstündə ... Amma doymadım ağLamaqdan ... Evə qayıtdım ... Evdə çöLdə piLLəkənLərin üstündə oturub bacısının mənə verdiyi məktubu oxumağa başLadım ... - Vüqar, həyatda yoxam deyə
öLməyi düşünmə , xoşbəxt oLmağa çaLış ... İnan , bu həyatda oLsaydım da yenə də xoşbəxt oLmağını istərdim ... Başını qaLdır göyə və bax ... Başımı qaLdırıb göy üzünə baxandan sonra məktubu oxumağa davam etdim ... Niyə ağLayırsan ...? Həyatda yoxam
deyə ...? Onsuz da bir gün qovuşacıq ... Xoşbəxt oL və yenidən sev ... Unutma , o zaman ruhum şad oLar ... Səni Sevirəm ... ƏLvida demirəm görüşəcəyik ... Və bu məktubLa mənim sevgi kitabım bağLandı ....