"İlluziyaçı deyilsən ama, gecələrimi gündüz etməyi bacardın, yoxluğunda var oluşuvu gördüm mən"-dediyivi bu gün köhnə bir çərçivədə olan şəklivə baxarkən xatırladım.Hər şeyə rəğmən balaca bir daxmada təkəm mən.Son 5 ildə bu qədər təklik içərisində olmamışdım...Ağrılarım var qadın!Son dəfə başıvı qoyduğun çiynim ağrıyır, əllərivi gəzdirdiyin kürəyim ağrıyır, baxdığın gözlərim belə artıq torlu görür...və ən acısı məndə buraxdığın yaralara heç bir həkim məlhəm tapa bilmir...Hər səhər gözlərimi ovuşdura-ovuşdura aynaya baxarkən öz əksimi yox sənin görürəm.Hələdə üstü tozlu xatirələrivi silə bilmirəm.Gözündə çox böyütmüşdün məni, ama elə deyilmiş, yoxluğumu sənə hiss elətdirmədiyim kimi səni yanımda var edə bilmirəm.Deməli mən sadəcə uşaqların və sənin kimi saf baxışlı birilərinin üzündə kiçik bir təbəssüm yaratmağa çalışan Yalançı Sehirbazam.!