Qadının biri comərd olduğu deyilən yaşlı bir müdrikin yanına gedib deyir:
- Bu şəhərdə məndən kasıb insan yoxdur! Mənə bir az kömək edərsinizmi?
Müdrik adam qadının qucağındakı körpənin bir ipəyi xatırladan yanaqlarını oxşayıb öpdükdən sonra:
- Demək kasıbsan! Həm də çox kasıb, amma qarşılıqsız kömək etmək adətim deyil! Əgər kömək istəyirsənsə, uşağının barmağını satmağın lazımdır - deyə cavab verir.
Qadın əvvəl müdrikin dəli olduğunu sanır, daha sonra da pis bir zarafat etdiyini düşünür, amma adam ciddi görünürür... Qadına bir kisə qızıl uzadıb:
- Ayaq barmağına da razıyam! - deyir. Onsuz da cərrah olduğumdan, ona acı çəkdirmərəm.
Qadın, bütün qanını donduran bu təklif üzərinə qaçmağı düşünərkən, müdrik:
- Yalnız dırnağını söksəm də olar! - deyə davam edir. Bilirsən zamanla yenisi çıxar.
Qadın bu ruh xəstəsinə daha çox dözə bilmir və qapını çırpıb uzaqlaşarkən, müdrik onun arxasından:
- Necə bir kasıb olduğunu anlaya bilmədim! - deyə qışqırır. Qucağındakı xəzinənin dırnaq qədər bir parçasını, bir kisə altına dəyişmirsən...