Bilirsiz mən indi hardayam..?Mən soyuducunun
içərisindəyəm..Soyuducunun içərsinidə məktub yazan adama nə deyərsiz..?:
-DəLi...Mən də belə deyərdim...2 ay əvvəl bu restoranda işə
düzəldim.Hər şey yağ kimi gedirdi.Amma o axmaq italiyanın meymunu
süfrəyə çıxıb şamları masaya yıxmasaydı..,məni indi bu soyuducuda son
sözlərimi yazmazdım..Bilmirəm necə oldu amma süfrə birdən-birə
alışdı.Bəlkə içkilərdə olan spirtə görə alov belə güclü
oldu.BiLmiRəM..Səhər döşəmənidə spirtli məhlulla silmişdilər.Par-par
parıldayırdı.Süfrədən bir parça od yerə düşən kimi bütün restoran
alışdı..Mən yanğın söndürəni götürmək istədim..Amma gec idi..Bütün
restoran yanırdı..Divardakı rəsimlər,pərdələr xalçalar..Alov bara
çatanda partlayış baş verdi..Qapı tərəfdə yanğın güclü olduğuna görə
hamı pəncərədən qaçdı..Mən isə çatdırmadım..Hər şey 1 dəqiqənin içində
baş verdi..Od məni qova-qova mətbəxə saldı..5 saniyə keçmədi mətbəxdə
alışdı..Məndə məcbur oldub bu soyuducuya girdim..Soyuducu otaq kimi
böyükdür..İçəridə də -48°şaxta var..İndi mən nazik köynəkdə bu
soyuducunun içində donuram..Soyuducunun qapısında içəridən açmaq
olmur..Lap açsamda alov məni yandıracaq..Mən donuram..!!!Həyatın bu
qədər ədalətsiz və mənasız olduğun bilirdim..Amma bu qədər yox..Mən belə
ölmək istəmirəm..İstəmirəm desinlərki"Restoranda yanğın baş verdi və O
dondu"istəmirəm bu qədər axmaq olsun ölümüm..15 dəqiqədir
burdayam..Artıq dodaqlarım çatlayıb..Bütün bədənim göyərib..Yanğının
içində donuram..Bütün həyatımı karyera qurmağa sərf etdim..Hər şeyin
yaxşı getdiyi bir vaxtda bütün planlarım puç oldu..Mənim bioqrafiyamda 4
söz yazılacaq:doğuldu,oxudu,işlədi və öldü..5 ildən sonra hamı məni
unudacaq..Amma bir gün yanğın söndürənlərdən biri danışacaqki yanğın
zamanı donan birisi olmuşdu..Nəvələrin ağzı açılacaq..Baba isə sevinib
bu hekayəni ətraflı danışacaq.Uşaqlar kədərlənəndə..,onlardan ən kiçiyi
qaqqıldayacaq..Sonra digərləridə güləcək.Ehh...Artıq yaza
bilmirəm..:Barmaqlarım donur..Son söz olaraq bunları demək
istəyirəm:Restorannınıza meymunlu italyanları buraxmıyıN..!