Səhabə Useyd bin Hudayr (r.a) belə rəvayət edir:Bir gecə xurma
xırmanında Quran "Bəqərə' surəsini oxuyurdum.Atımda yanımda bağlı
durmuşdu.Birdən at şahə qalxdı.Bunu görüb susdum,oxumağı dayandırdım.At
sakitləşdi.Təkrar oxumağa başladım ki,at yenə şahə qalxdı.Susanda at da
sakitləşdi.Bir azdan yenə oxumağa başladım ki at yenə şahə qalxdı.Oğlum
Yəhya atın yaxınında idi.Uşağa bir ziyan verməsin deyə atdan
uzaqlaşdırmaq üçün yanına getdim.Bu əsnada başımı göyə qaldıranda nə
görsəm yaxşıdı????! Aman Allah!!!!Göydə çətir kimi bir şey var.Nəsə
içində qəndilvari işıq saçır. Səhər tezdən tələsik gedib gördüyümü
Allahın Rəsuluna danışdım. - Rəsulullah: -O gördüklərin nədir, bilirsənmi?! - deyə soruşdu:Mən
xeyr dedim. ALLAH
Rəsulu buyurdu . -Onlar mələklərdir.Sənin səsinə gəlibmişlər.Sən oxumağa davam
etsəydin,yorulmadan dinləyəcəkdilər.Hətta səhər hər kəs onları görə
biləcəkdi,çünki insanlardan gizlənməyəcəkdilər..!