Qızından atasına məktub

Müəllif: Mr. OffiCeR
Şərhlər: 11
Baxılıb: 2 709
Səs ver:
(səs: 3)
Salam ata sənə deyiləsi o qədər sözüm varki.Heç bilmirəm hardan başlıyım.Bilirəm sən bu məktubu heç oxumuyacaqsan.Heç sən məni həyatdada görməyəcəksən.Ürəyim boşalsın deyə yazıram.Gəl başdan başlayaq əslində başladığımız məqamdə bitdi hər şey..Getdiyin gün dünən kimi yadımdadır ata..Qonaq otağımıza iki qapıdan giriş var idi biri mətbəxdən,biri isə dəhlizdən.Sən anamla mübahisə etdin dəhlizə çıxdın..Sonra mən qonaq otağında sənədlərini toplayanda.-Ata gedirsən?Nə vaxt gələcəksən?Deyə soruşdum...Sən məni qucaqladın və gələcəm dedin..Mən sənin "gələcəm"sözünü heç vaxt unutmadım..Hər gecə yatanda dua edirdim qayıtmağın üçün..Bir dəfə elektriklər kəsilmişdi..Anam bizi başına toplayıb səndən danışırdı.Çünki,biz səni 3-4 ildən bir görərdik.Uşaqlığımızda səninlə birgə keçirdiyimiz günlərdən danışırdı.Yadındadırımı ata..Bir dəfə bizə gəldin..Qapı təsadüfən açıq idi..Səni görəndə sevincimizin həddi-hüdudu olmadı.Sən sonuncu dəfə gedəndə..Sanırdım ki,yenə gələcəksən..Ona görə Allaha dua edirdim ki,nə olar atam gəlsin..Bina evində yaşayırdıq..Hər dəfə maşın səsi eşidəndə elə bilirdimki,atamdır..Maşından düşəcək,pilləkənlərlə qalxacaq,əlindəki çantanı yerə qoyacaq və qapı döyüləcək..Hər dəfə başqa qapı döyülürdü və ən acı verəndə hər dəfə ümüdlə bizim qapımızın döyüləcəyini gözləmək idi..Anamdan soruşurdum atam gəlmiyəcək deyə..?Bir dəfə anamla xalamın söhbətini eşitdim..Bir daha geri dönməyəcəyini öyrəndim.Günlərlə xəstə qaldım o gündən sonra...Ailə qurmayacağıma söz verdim..Çünki,inanırdımki ailə qursam yoldaşım məni atacaq,ailəm dağılacaq..Sonra böyüdüm artıq..18 yaşım oldu..İnsanların taleylərinin fərqli olduğunu dərk etdim.Oxumaq istəyirdim..Amma,maddi vəziyyətimiz çox ağırlaşdı..Səndən sonra çox çətun böyüdüm mən..Son dəfə gördüşdüyümüz günü xatırlayıranmı ata..?Sən məni evindən qovdun.Anan kimi olacaqsan dedin..Anama olan hirsini,kinini məndən çıxdın..Amma ata dediyin oldu..18 yaşıma gəldim.Elçi gəldi mənə..Mən razı deyildim..Amma anam "səninlə heç kəs ailə qurmaq istəməz"deyib məni məcburla məndən 15-20 yaş böyük birisiylə ailə qurmağa vadar etdi..Ailə qurdum..Ancaq alınmadı..Gənc yaşımda dul qaldım..Mən uşaq olanda hər kəs anana oxşuyursan deyərdi..Ancaq anam "bəxti oxşamasın"deyərdi..Mən özümə söz vermişdimki mənim qızım olsa "bəxtidə-gözəlliyidə" mənə oxşasın deyəcəkdim..Alınmadı..Ata və ana siz mənə bu dünyada nə bəxş etdiniz axı..?!Ata mənim sənlə 10 ildi əlaqəm yoxdur..Ancaq sosial şəbəkədə övladlarınla əlaqən var?Deyənlərə necə "bəli" cavab verirsən.?Anamı və səni heç vaxt bağışlamayacam..İkinizdə həyatımı məhv etdiniz..Bilirəm,düzgün deyil ancaq bağışlamayacağam.Siz mənə böyük bir həyat dərsi oldunuz.. P.S:Bu həyat hekayəsinə yaxın bir insanın xaişi ilə sayta yollamışam.Oxuyan şəxslər digər userlərin xəbərlərində görübdə yayımlayıb deyə bir fikrə qapılmasınlar..
(səs: 3)
Şərhlər: 11
Baxılıb: 2 709
Geriyə
Hörmətli Qonaq, saytda şərhləri oxumaq, şərh yazmaq, xəbər göndərmək üçün QEYDİYYATDAN keçməyiniz lazımdır.

İnformasiya

Qonaq qrupunda olanlar istifadəçilər bu xəbərə şərh əlavə edə bilməz.
Bölümlü Hekayələr

Müzakirələr

Bürclərlə BİZ

Xəbər lenti

Astrologiya

Qadın testləri