Riyaziyyatı hardasa başa düşmək olar . Rəqəmlər , hesablar sabah hansısa məsələdə bizə lazım olacaq. Evə divan alanda ölçüsünü bilmək üçün ya bazarlıq eləyəndə çəkini bilmək üçün , pulu saya bilmək üçün. Riyaziyyat lazım ola bilər. Ədəbiyyatı da başa düşdüm yazıçıdı , şairdi bu adamlar millətin xarakterini formalaşdırır , mənəviyyatını zənginləşdirir.
Ama bu zəhirmara qalmış Qacar şahın hakmiyyəti illəri , ya slavyanların yürüşü , ya Fətəlli xanın birinci tutduğu vilayət , sonrada ikinci tutduğu vilayət , döyüşlər arasındaki il fərqi - bax bunu heç cür anlaya bilmirəm. Axı bu zəhrimar rəqəmləri nəyə görə əzbərləməliyəm ? Həyatın hansı anında mənə lazım olacaq bu rəqəmlər , bu xırdalıqlar ? Bakıda yüzminlərlə şagird var , hamısı 11-ci sinifə kimi milyonlarla mənasız faktı əzbərləyir , doğrudan mənasız və heç kimə lazım olmayan faktı əzbərləyir və bu bizim dilimizdə " Elm " adlanır . Bu nəyə lazımdır ki ? Mənim nəyimə lazımdır nə vaxt olub ? Hunların iknci yürüşü ? Bu mənə kimisə sevməkdə , ərə getməkdə , ya sabah restoran açıb biznes qurmaqda , ya xaricə köçüb işləməkdə necə kömək ola bilərki ? Yəni elə bir ehtimal varki , kimsə mənə küçədə yaxınlaşıb Hunların yürüşünün nə vaxt olduğunu soruşsun ? Əlbəttə ki yox . Bunu atama da , anama da demişəm . Hətta onların özündən də soruşmuşam , onlar da bilməyiblər . Bu hadisəni bizim qoca , əlləri əsən tarix müəllimimizdən başqa heç kəs bilmir . Bir gün direktor sinifə girən kimi birinci məni qaraladı - " Niyə dərsə qulağasmırsan ? " Sualın cavabında məndə sual verdim : " Hunların yürüşü nə vaxt olub ? " O gözlərini bərəldib susdu . Hunların bu zəhrimara qalmış yürüş illərini direktorda bilmirdi .

Müəllimlərlə uzun uzadı mübahisələrim , imtahandan aldığım ikilər , verdiyim suallar , geyindiyim paltarlar , bütün bunlar onlarda gülüş və təəccüb dogurur . Uşaqların çoxu elə bilirki valideyinlər nə desə onu etmək lazımdı , müəllim nə tapşırırsa onu oxumaq lazımdır . Elə bilirlər sabah 5 alsalar Mersedesləri olacaq , villaları da . Daha bilmirlər ki , dərs başqa iş başqa . Mənsə heç bir halda dilimi qatlayıb yerimdə oturmuram , elə bil susmaq və itaət etmək düyməsi mənim beynimdə işləmir . Bu sonuncu ili də bitirib rəssamlıq akademiyasına daxil olacam . Ən yaxşısı rəssamlıqdı . Aglıma gələni çəkib , üstünə 2000 euro qiymət qoyacam . Qoy bir il , iki il heçnə qazanmayım , amma bir gün bir varlı adam elə biləcək ki , bu rəsimdə böyük fəlsəfə var - və alacaq . Axı mənim kimi qızları heç bir şirkəttə işə götürməzlər . Amma rəssam olsam bütün dəliliyimi , qeyri adiliyimi mənim xüsusi istedadımla əlaqələndirəcəklər . Onda istədiyim hər şeyi edə biləcəm . Camaatda baxıb deyəcək ki , rəssam adamdı bədahətən aglına ideya gəlib ona görə gicləyir .
 
Müəllif: Elxan Zeynallı