Səhrada avara-avara gəzən bir filosof, dəvəsi ilə səfər edən bir kəndliyə rast gəldi. Haradan gəlib hara getdiyini öyrəndikdən sonra, dəvənin iki yanına sallanmış çuvallarda nələr olduğunu soruşdu. Kəndli:

- Onların birinə buğda, digərinə qum doldurdum, -deyə cavab verdi.

Filosof: 

- Buğdanı anladım, amma qumu nə üçün doldurdun? deyə soruşduqda kəndli:

- Ikinci çuval boş qalsaydı tarazlıq pozulardı!- dedi. Filosof gülməyə başladı:

- Tarazlıq təmin etmək üçün buğdanın yarısını da o birisinə doldursaydın hər halda daha ağıllı hərəkət etmiş olardın, -dedi.

Kəndli çaşmış, bu müdrik adama heyranlıqla baxmağa başlamışdı.

- Sən, - dedi, padşah, yaxud vəzir olmalısan! Bu qədər ağıl ancaq onlarda ola bilər.

- Xeyr, -dedi filosof, mən nə padşaham, nə də vəzir.

- Elə isə dükan sahibi zəngin bir adamsan...

- Nə gəzər, cibində qəpiyi belə olmayan bir adamam mən! Bu qədər məlumat və hikmətin əvəzində əlimdəki bu dəyənək və cındır paltarlarla gəzib dolaşıram səhralarda...

Kəndli bu cavab qarşısında heç məmnun olmamışdı:

- Çəkil get yanımdan!-deyə qışqırdı. Sənin məlumat və hikmət dediyin şeyin bir faydası olsaydı, əvvəlcə özünə fayda verərdi. Torbanın birində qum, digərində buğda olması, sənin içiboş məlumat və fəlsəfəndən daha yaxşıdır!