Öncə susacaqsan qarşımda ! Heç danışmayacaqsan !
Yalnız küləklər danışacaq bizimlə , səssiz və bir sükut içində vaxt gəlib keçəcək.
Sonra çıxıb gedəcəksən səbəbsizcə , arxaya belə baxmadan !
Gürurumuda alıb aparacaqsan , əzilmiş duyğularımıda!
İtəcəksən gözümün qabağından,gedəcəksən gedəcəksən ...
Eynində ilk görüşdə geyindiyim libasım olacaq və cibimdə sənə yazdığım bütün şerlər ,
Sonra başın aşağı
Sonra günahkar 
Sonra param-parça gedecəksən ...
Ağlamayacaqsan nədənsə ...
Yavaş-yavaş silinəcəksən və son ayrılığımız belə olacaq ! 
Görməyəcəm uzun bir müddət səni ,
Unutmuş olacaq bu ürək səni !
Çixmayacaqsan daha küçə başında qarşıma!
Bütün xatirələri silib atacaqsan ...
Həyat pilləkanlarını mənsiz , tək , tənha , yalqız çıxacaqsan !
Və vaxt gələcəkki mütləq deyecəksən :
"Belə oldu bizim sevgimizin sonu ...”