Sənə dənizdən bir az mavi rəng gətirmişəm Boya otağımızı, əlimdə orxideyalar, mən gəlmişəm Ağrı, çox ağrı, bu ağrı Səni sevməyi öyrənirəm Ağrı, çox ağrı Səni sevməyə öyrəşirəm mən Gecələr, yarımçıq yuxular, sən və sənsiz şeirlərimin Gözyaşlarını kağızlar qurulayar Boğ ümidlərimi səssizliyimlə sarsılan boz küçələrdə İşgəncələr, zindanlar, gedişin. Susmağın, izlər gözlərdə Və bir sevgiliydin İndi şəkil olmusan divarlarda, Tanımadığın evlərdə Və sevgiliydin İndi xatirə olmusan cızma-qara qəmgin şeirlərdə..
Yalançı yuxularımda yanağımdan öpməyin kimi Dizini qucaqlayıb ürəkdən ağlamağın kimi Son görüşdə üşüyüb titrəyən əllərin kimi Səhərlərə qədər qucaqlaşıb şeir oxumağımız kimi
Getmədiyimiz şəhərləri silirəm xəritəmdən Sənin kölgən, mənim ölkəm Addımlarınla çəkirəm yeni dünyamı, Mən səndənəm Aylar oldu şeir yazmayalı, ruhum küskün Sevgin məni elə möhkəm silkələdi ki, Bütün maskalarım düşdü Yaralarım sağalacaq, silib gözyaşlarımı Yenə qayıdacam yanına...
Bitir çaxırını bir az rəqs edək Deyirlər xoşbəxtlik bir gün gedəcək Bitir çaxırını bir az rəqs edək Sus, ağlama, hey, bu da keçəcək Yenə qayıdacam yanına...
Əllərin hardadı, Niyə üşüyürəm şaxtasında həsrətinin? Bir gecə intihar səndən sonra və bir ölüm, Belə yaşamaqdansa Cəmiyyətdən qovulub gözlərim İçimdə yaşayır Greqor Samsa Bu nədi sevgilim, bu nədi? Üşümək Günəşin içində yanmaq kimi, Bu günəş nədi, bu Dünya nədi, Tanırımı? Eh sevgilim, inandır məni..