Sən məndən tez gəldin,
lap tez, lap erkən,
Ağacı, budağı, quşu tanıdın.
Doğulub gələrkən bu dünyaya mən,
Doğuldu mənimlə sevdiyin qadın!..

Gəldim həyatının bir payız günü,
Xəzan qovururdu sevən adamı.
Məni gözləyirmiş,
məni,
tək məni,
Əlinin istisi, ruhunun tamı...

Payızdı, göylərin göz qapaqları
Yenə bulud-bulud yaşla doluydu.
Ağacdan asılmış boş budaqların
Çör-çöp yuvaları quşla doluydu.

Yuvalar vardısa ümid varıydı,
Ümidə doğurdu üfüqdən səhər.
Xəyallar quşların qanadlarıydı,
Uçmuşdu, nə olsun, dönəcəkdilər...