Səni deyib gəlmişdim,gərək heç gəlməyəydim...
B ir sözüm vardı dedim...salamat qal,gedirəm.
Özümlə götürmüşəm xatirə boxçasını,
Bir qırılmış ürəkdi,bir də yoldu...gedirəm.

Itirib mənasını “salam”ın, “sağ ol”ların,
Çox qurudu,duzsuzdu “aqibətin xeyir” də.
Saxla,özünə qalsın rəsmi “təşəkkür”lərin,
Görüm başıma dəysin qafiyə də,şeir də.

Yadına düşmürəmsə,gündə bircə dəfə də,
Nə fərqi səndən ötrü yaxşıyam,ya da pisəm.
Başının hayındadı indi qohum da,dost da,
Bir yaxın adam da yox,ya inciyəm,ya küsəm...

Xəbərin varmı,zalım,söz-söz ölmək zülümdü,
Öldü son ümidim də “vaxtım yoxdu”larında.
Ömür gözümdən düşüb,qırılıb qanadlarım,
Çoxdandı heç uçmuram daha yuxularımda.

Ha vuruşdum özümlə,səndən küsə bilmədim...
Neyləyim,bacarmadım qışda da buz olmağı.
Elə bir himə bəndəm,ürəyinə yağaram,
Gözlərində buludam,gözləmərəm dolmağı.