Mən hicran bağında solmuş çiçəyəm, Mən həsrət odunda yanmış ürəyəm. Mən hər gün sızlayan nakam diləyəm. Bilmirəm həyatda nəyə gərəyəm?! Zamanın qoynunda heçə dönmüşəm, Bu soyuq dünyada çox tez sönmüşəm.
Doyunca sevinib gülmədim ki, mən, Nədənsə səadət kəsildi düşmən. Tənələr yağdırdı hər yoldan ötən. Onlardan daha çox acı verdin, sən. Səndən sevgi umdu qəmli gözlərim, Dilimdə gizləndi küskün sözlərim.
Gözlərin görmədi məni heç zaman, Yardımçım olmadı ulu asiman. Üstümə qəm atdı hər tərəf, hər yan. Dəyərsiz görünür gözümə cahan. Ruhuma sayrışıb müdhiş iztirab, İndi mən həyatla çəkirəm hesab.