Yenə yağış, yenə mən , yağır dərdlər bu gecə.
Yenə islaq xəyallar öksüz qaldı körpəcə.
Nələr düşünür ürək,sərxoş olub deyəsən,
Qovuşmağı düşünmək -dəlicədir,dəlicə!

Yenə gecə,yenə mən, xatirən dəstə- dəstə,
Tutub kövrək saçımdan sürüyür üzü üstə.
Elə sıxır qəlbimin suyu çıxır gözümdən,
Nə zalımmış ,ilahi, "həsrət" adlı bu bəstə!

Yenə mən və yenə mən,bəs sən hardasan,harda?
Sanki mənə düşməndi,təyyarə də, qatar da.
Sənə gəlmək istəsəm yollar azır yolunu,
Tut yolun bir ucundan, özün gəl bu baharda.

Zəhra Əkrəm