Gəlmişəm dünyaya alışam, yanam,
Bir ünvan arayıb əbədi qalam,
Məni kədər üçün doğmayıb anam,
Alın bu kədərin əlindən məni.

Hicran ağır yükdür, qaldırammıram,
Dərdim dil bilməyir, qandırammıram,
Sönmüş çıraqları yandırammıram,
Alın bu kadərin əlindən məni.

Bir vida nəğməsi yazıb qalmışam,
Adımı bir qəlbdən pozub qalmışam,
Kədərin içində azıb qalmışaın,
Alın bu kədərin əlindən məni.

Hara gedirəmsə qaranlıq baxır,
Bu qara buludlar, axır, hey axır...
Hara qaçıramsa qarşıma çıxır,
Alın bu kədərin əlindən məni.

Bir iynə ulduzu işığa möhtac,
Qaranlıq qismətim,işıq- ehtiyac!
Məndən doymaq bilmir o gözləri aç,
Alın bu kədərin əlindən məni.

Bir ümid yoxdur ki, onəlli tutam,
Yuxum da gəlmir ki, doyunca yatam,
Hardasan, ay anam,hardasan, atam!
Alın bu kədərin əlindən məni.

Laldı bu kədərim ağlamır, gülmür,
Dərd verir, verdiyi dərd nədi bilmir,
Niyə gecələrin səhəri gəlmir?! –
Alın bu kədərin əlindən məni...

Nüsrət Kəsəmənli