Bir vaxtlar yuxumun qonağı idi,
Yol bağlı, gələ bilmir nur üzlü anam.
Bir zaman laylamın aşiqi idi,
Az qalır həsrətdən od tutub yanam.

Bir vaxtlar yanardım yuxularımda,
Əriyib sönmüşəm, yanmıram daha,
Məndən uzaq qaçır duyğularım da,
Söyləyir mən səni anmıram daha.

Bir zaman çaldığı laylalarının
Səsini duyuram hər addımbaşı.
Beşik arxasında yordu qolların,
Yuxusuz gecələr ağartdı başın.

Ömür də yol gedir dəvə belində,
Beşiyim köhlənib, laylam qocalıb.
Anamla vüsalım ölüm əlində,
Ölüm mələyisə yuxlayıb qalıb.

Ümid karvanımın mənzili yaxın,
Qumlu səhralardan keçib gələcək.
Anamla görüşə həzin laylasın
Birini mənim üçün seçib gələcək.