Sevdiyin insanlar düşünür nələr,
Əleyhinə olan, çox düşüncələr,
Biraz da, qorxulu, qorxu yamandır.
Qorxudan fikir də, xəyal da, vardır.

Vurulub, ürəkdən sevsən də, əzəl,
Vurğunu olduğun, bənzərsiz gözəl,
Zamanı gələndə, görünər aşkar.
Zülfünə vurulub, aldanmaq da, var.

Nə qədər, qaçsan da, hər aldanışdan,
İslanmadan, keçilmir yağan yağışdan.

Nur olub qalsa da, daim məhəbbət,
Bəs kimlər, onun da, nurunu aldı?
Nurunu verən kəs, alandır əlbət.
Güvənmə onlara, o da, insandı..

Sayana hakimdir,saymayanada.
Ey düşüncəsiz insan, onlu dünyada,
Ondan başqa, kimə etdin itaət,
Sənin güvəndiyin, varlı cəmiyyət,
Varlığa onunla yetişib,anla
Onsuz hansı varlıq, olur imanla?

Müəllif:Abdullazadə Orxan