Sirli baxışların, şux addımların,
Dodaqların incə, gözlərin qəşəng.
Bəs nədən bu nadan, küt adamlari
Sənə bənzədirlər, əzizim eşşək?
Bir yandan baxanda eşşək deyilsən,
Çoxları yanında eşşəkdir sənin.
Nə yatır, nə də ki, kövşək döyürsən,
Gözütox olmağın bişəkdir sənin.
Yaltaqlıq, qorxaqlıq sənə yaddı, yad,
Sənin ləyaqətin, mərifətin var.
Səndə qabiliyyət, səndə istedad,
Sənin öz qövmünə sədaqətin var.
Sənin öz vəzifən, öz işin-gücün,
Öz yolun, öz çulun, öz idealın.
Bu ikiayaqlı dostların neçün
Sənə bənzəmirlər, ay qadan alım?
Sənin ürəyinə yaddı qəzəb, kin,
Ayağın dəyən yer abad olubdur.
Səndən əskiklərin eləsi var ki,
Ali kürsülərə mandat alıbdır.
Gör hara dırmaşıb sənin tayların?
Zəifin üstünə çımxırması var.
Bir az çox olanda arpa payları
Onların anqırıb fınxırması var.
Yalnız anqırmaqla şərik olursan
Beşillik, onillik planlara sən.
Nə dinir, nə də ki, çəpik çalırsan
Kürsüdən deyilən yalanlara sən.
Baxtına yazılıb bütün əzablar,
Qayğına qalan yox sənin bir tikə.
Nə sənin hüsnünə şeir yazan var.
Nə də ki, yalına bir sığal çəkən.
Eynin açılmayır, üzün gülməyir,
Heyvanlar içində mağmın, mükəddər.
Heç heyvan deməyə dilim gəlməyir,
Sənin qismətindir ehtiyac, kədər.
Gah şallaq, gah təpik vururlar sənə,
Amma eşidilmir bir şikayətin.
Ənam yox, əziyyət verirlər sənə,
At qədər, it qədər yoxdur hörmətin.
Çoxunun ölüsü, dirisi sənə
Borcludur. Sən susma gəl dilə, eşşək.
O gün "eşşək” dedi birisi sənə,
Sən elə eşşəksən, o, belə eşşək.
Əzizim, pəjmürdə olmasın halın,
Şəklə qulağını, dövran sənindi.
Sənin dırnağına vurulan nalı
Çoxu yaxasına vurubdu indi.
Sən kimin önündə boyun əyirsən,
Niyə utanırsan, a başı daşlı?
Daha tək deyilsən, tənha deyilsən,
Artır günü-gündən dostun-
yoldaşın.
Sənin rəftarında min rəng, min
ahəng,
Tərbiyən bəllidir külli-aləmə.
Bir azca müdriklik göstərsən,
eşşək,
Sən örnək olarsan neçə "alim”ə.
İkicə eşşəyin arpa payını
Bölə bilməyən var, boldur ədası.
Qulaqlar eşitmir hay-harayını,
Sənin qulağına şükür, qadası.
Sən gözə soxmursan öz ulağını,
Cəmi övladları övlad sanırsan.
Hərdən sallasan da sən qulağını
Çox şeyi çoxundan yaxşı qanırsan.
Rüşvət, haram tikə əxlaqına yad,
Təqaüd almırsan ahıl yaşında.
Nə alqış umursan, nə təltif, nə ad,
Palanın belində, ağlın başında.
Adıyla çağıraq gəlin hər şeyi,
Yalanın gözünə qan damar-damar.
İndi hər adamın özcə eşşəyi,
İndi hər eşşəyin öz adamı var.
Sirli baxışların, şux addımların,
Dodaqların incə, gözlərin qəşəng.
Bəs nədən bu nadan, küt adamlari
Sənə bənzədirlər, əzizim eşşək?