Bir vaxtlar arvad məni
Alovsuz qaynadırdı.
Zurnasız, balabansız
"Çarliston” oynadırdı.

Düşən gündən canına
Xarici mal azarı,
Ələk-vələk etdirdi
Mənə dükan-bazarı.

Dəyişdirdi illərlə
Evimizdə hər nə var,
Əvəzində aldırdı
Yalnız xarici mallar.

İynə-sap alsam belə
Yerli istehsalından,
Dönürdüm fırfıraya
Arvad qilü-qalından.
Gördüm bu minval ilə
Qalacağam avara.
Baş yorub, fikirləşib
Tapdım özümə çarə.

Şirin söhbət edirdik
Bir gün axşam üz-üzə.
Dedim: -Arvad, bircə şey
Çatışmır evimizə.

Həvəslənib çığırdı:
-nə çatışmırsa al!
Yerli-merli olmasın,
İmportni, xarici mal ...

Dedim ki:
-Arxayın ol!
Daha öyrəncəliyəm.
Yerli mal nəyə lazım,
Neyləyirəm, dəliyəm?
Elə bilirsən yenə
Bu kişi naşı qalıb?
Görmürsən dəyişməmiş
Evimin daşı qalıb?

Qapımızın zəngi də,
Divarların rəngi də,
Qab-qacaq da, tava da,
Ləyən də, aftafa da,
Xakəndaz, əlüzyuyan;
Hansı birini sayım?

Hamısının üstündə:
"MADE İN” filan-filan ...
Gərəkdir hər nə alsam
Bunlara uyğun gələ.

Arvad dedi:
-Afərin!
Bax, bu başqa məsələ!

Dedim: bir az səbr elə.
Sənin yerli mallardan
Zəndeyi-zəhlən gedir.
Düz demirəm, əzizim?

Əlbəttə ki, belədir.

Azarkeş edib məni
Öz kökünə salmısan,
Yerli istehsalından
Evdə tək sən qalmısan.
Gəl, səni də dədənin
Yurduna yola salım.
Bu evə uyğun olan
Xarici arvad alım.

Sözümü eşidəntək
Arvad getdi özündən.
O gündən xarici mal
Düşdü onun gözündən.

Əl çəkdi hikkəsindən
Can deyir, eşidir "can”,
Göz dəyməsin, hələlik