Əhsən o günə, mən bu qoçaq arvadı aldım,
Çəkdikcə onun nazını, öz qayğıma qaldım.
Pis gözdən uzaq, boynuma haqqıx belə saldım,
Eşqim coşub, arvadım olub Əsli, Kərəm mən;
Arvad sarıdan, ay kişilər, bəxtəvərəm mən.

Yoldaşdı, ya qardaş bu sən öl, əsla bilinmir,
Dindirməsən hərgah onu, aylar ötə, dinmir.
Bir "Volqa” alıb mən sürürəm, heç özü minmir,
Ə, ağrın alım, gör nə sayaq dərbədərəm mən.
Arvad sarıdan, ay kişilər, bəxtəvərəm mən.

Evləndi biri seçməmiş öz səhvini qandı,
Bir ay da belə keçməmiş hər əhdini dandı.
Biçarə kişi axırı zillətlə boşandı,
Möhkəmdi yerim, arxayınam, çünki şərəm mən,
Arvad sarıdan, ay kişilər, bəxtəvərəm mən.

Pambıq yığır, heç əsla maşından dala qalmır,
Yorğunluğu, dincəlməyi Vallah yada salmır.
Mən işləyirəm, işləmirəm eyninə almır,
Baxdıqca ona, zənn edirəm şiri-nərəm mən,
Arvad sarıdan, ay kişilər, bəxtəvərəm mən.

Verdim ona tərif, deyiləm mən qanacaqsız,
Ərz eylədim arvada : "maşınsan yanacaqsız”
Yox şübhə, bu sözçün məni alim sanacaqsız ...
Layiqli olan bir kəsə layiqli ərəm mən.