Kim bilsin, qədrimi?

Kim bilsin, məni?

Kim bilsin, doğruları?

Kim bilsin, adi hərəkətin məni xoşbəxt etdiyini?

Kim bilsin, susqunluq səbəbimi?

Nə  bilsin, canı yananda  uzatdım əlimi.

Nə  biləydin sənin canın yananda mənim ürəyimin ağradığını.

Gözdərdən anlamayan məni necə bilə bilər?

Yalanlar çox olduqda doğrulara kim baxar?

Xoşbəxtlikdən anlayışı olmayan nə bilsin,

Nədən xoşbəxt olduğumu.

Məni bilməyən, gözdərdən anlamayan,

Nə bilsin, susqunluq səbəbimi?

 

Bu şeiri yazmaqda məqsədim insanları qınamadan öncə doğruları öyrənin.!!!  Əgər yaxınınız bir qərar alıbsa ona bu qərarda yaxşı olacağına dair ürək dirək verin!!! Hər bir qərarında nə olursa olsun, sizin qəlbiizi qırsa belə!! Çünki əgər o sizndə qəlbinizi qıracaq bir qərar alıbsa bilin ki, onuda bu qərarı alacaq qədər qəlbini pis qırıblar!!!! ətrafınızdakı insanların qədrini bilin, elə bir zaman gələcək ki, həmin insanın sizin qəlbini qırmasını belə istəyəcəksiz!!!! 

Müəllif: Mirzəyeva Fatimə