Deyəsən yolumuz ayrıldi bizim,
Ürək o əvvəlki həvəsdə dəyil.
Ayrılıq oxuyur indi hər sözün,
Dinlə son sözü də mən özüm deyim.

Yorğun yolçulara bənzədim, nə qəm,
Yollar ayağımdan tutub sürünür,
Mənzilim uzaqdır, asta gedirəm,
Səninsə mənzilin daha görünür...

Üfüqlər nə yaman qızardı belə,
Bəlkə məhəbbətin qürub çağıdir?
Ömrümdən neçə il vermişəm yele,
Tale də bir yandan vurub dağıdır.

Uçurdum göylərin yeddi qatında,
Axan ulduzları göyde tuturdum.
Hər gecə xeyalın qanadlarında
Günəşdə yatırdım, Ayda yatırdım

Daha səbrim də çatıb sahilə,
Getmərəm mən aya, ulduza kimi.
Eşqimi bir dəniz atıb sahilə,
Əriyir daş üstə meduza kimi...