Ey gözləri qaralım!
Ey gözləri qaralım!
Gecəmi səndən ibarət yoxsa sənmi gecədən?
Qaranlıqlar səndən olsa gərək,
Amma ulduzlar əsla!
Təkliklərin kütləsində itərkən,
Sərxoş düşən damlaları tutmaq,
Üçün rəqs edən quru yarpaqları,
Baxıram da düşünürəm.
Sənli anlardada mən eləydim.
sərxoş damlalarını tutmaq üçün,
Rəqs edən quru yarpaq.
Bahar zənn etdiyim zamanlar,
Əslində payızmış da xəbərdar olmamışam.
Yaşılkən qurumuş və sonra yerə düşmüş,
Üfləndi küləklərlə rəqs etmişəm.
Yüksək dağların koğuşlarında görünən,
Qar kimidir ulduzlar
Sənin qaranlığına qapıldığımdan bəri,
Mənimdə qar kimi, ulduzlar kimi ümidlərim var.
Səndən və sərxoş damlalarından təmizlənmiş,
Sənə aid xülyaların və
Həyasız gülüşlərin olmadığı,
Gözümdən yaşların içimə axmadığı,
Təmiz işıqların itmədiyi,
Həyatıma başlayıram.
Sənə əlvida demədən gedirəm.
Əlavə edim,
ARTIQ SƏNİ SEVMİRƏM…