Bir yağış olsaydın rəqs edərdim sənin damcılarınla
Bəlkədə külək olardın nəbzimi tutardım sənin şiddətinlə
Sən günəş tək parlaq ay qədər soyuqsan
Bəlkədə açıq səmada parlayan bir ulduz
Gecələrin sükutu, gündüzlərin nifrətisən
Sən sanki yad planetli gəlmisən qonaq bir neçə saatlıq sətirlərimə
Bəlkədə axtarırsan bəyaz vərəqlərdə bir neçə səmimiyyət
İnan artıq yoxdur qələmimdə səmimiyyət
Səmimiyyət yerinə yazır nifrət
Yenə aylı gecə ulduzlu səma gətirdi buludlu gecə,
sən bir gecəmin boşluğusan səndən yazmaq üçün yenə oyaq qalmalıyam
Yenə əlimdə qələm önümdə vərəq yazıram səndən birazda yorğun hisslərdən,
Qələmim hisslərimin tərçüməçisi yenə dan yeri işıqlanır səni çıxarmalıyam
Qələmimin yazdığı sətirlərdən, yorğun qələmim və bezgin sətirlərim
Üsyan edir gecələrə yenə bu gecə sənsizliyin mübarizəsinə qoymalıyam son
Səni xəyallarımdakı göylərdən endirdim və səni əbədi məhkum etdim
Bu uzun gecələrə və bir neçə səmimi bəyaz vərəqlərə
Amma sən qəddarsan sanki qladiator öldürmək üçün yaşayırsan
Torpağı ləkələdin qəlbimin qanı ilə sən tarixin buraxılmış izi
Nifrətin ikinci adı daha səndən yazmayacam
Axı mən rəssam deyiləm səni əbədiləşdirim axı mən sadəcə
Yorğun hissləri və əzgin ruhları bir neçə cümləyə toxuyan şairəm
Sənin üçün isə ancaq payız fəslinin qəmli melodiyasıyam
İndi isə getməliyəm səni bəyaz vərəqlərdə tərk etməliyəm
Gedən isə tənha ayaq səslərim, güzgünün önündəki monoloqlarım və sifət cizgilərim
Və budur dan yeri işıqlandı hisslərimiz azadlığa çıxdı mən sənsiz, sən mənsiz və biz azadıq.

Müəllif: