Hər dəfə keçmişim düşəndə yada
Yaddaşım qanıyır kəsə bilmirəm
Keçmişin içində o vardı deyə
Keçmişdən ayrılıb küsə bilmirəm
Qurduğum xəyallar xəyala döndü
Mənzilsiz yollarda yaşıyıram mən
Sən getdin ömrümə yay gəlmir daha
İndi yad qollarda üşüyürəm mən
Əlimdə toz basmış sənli şəkillər
Yenə kövrəlmişəm, yenə dolmuşam
Bilmirəm bu fələk mənim alnıma
Xoşbəxtlik yazanda harda olmuşam
Bircə təsəllidir, məni yaşadan
Nə yaxşı şəkillər ölmür sevgilim
Əsəbi vaxtında çəkmişdik deyə
Qızarmış gözlərin gülmür sevgilim
Səni ürəyimdə gizli saxlayıb
Keçmişi yadımdan silə biləydim
Səninçün yaşaya bilmirəm deyə
Kaş sənin yerinə ölə biləydim
Qəlbimdə həsrətin bir izi qalıb
Burnumda yurd salıb nəfəsin, iyin
Quru bir nəfəsin əsiri olub
Hər gündüz hər gecə ölür sevdiyin
Bu yaşda hər şeyə doyub gözlərim
Nə yata, nə yeyə, içə bilmirəm
Sənsiz gələcəyə öyrəşmək üçün
Keçməyən keçmişdən keçə bilmirəm

Müəllif: Rəvan Nişançı Məmmədli