Əvvələr özümü xoşbəxt sanırdım
Sən demə bu belə deyilmiş məyər
Xoş gün görəcəyimə mən inanırdım
Demə gözləyirmiş məni qəm kədər

Bir anda dəyişdi söndü həyatım
Sanki mənə qarşı döndü bu həyat
Getdi ixtiyarımnan getdi həyatım
Bir kəlmə söz ilə məhv oldu həyat

Bu qədər dərdi qəm az imiş kimi
Artıq inanmırsan heç səndə mənə
Bir anda dəyişdin oldun yad kimi
Mənki hər bir zaman inandım sənə

Sənin həsrətinin oduna yanıram
Bu qədər əzyyətə dözmürəm daha
Səni unudmaq üçün mən yalvarıram
Yalnızca ümidim qalıb Allaha

Qasım Quliyev