Aləmi çulğayıb kədərli bir rəng
Durnalar qatara düzülüb gedir.
Qəlbimi sızlıadır bu qərib ahəng
Baharın sozalan baxışı günəş
Gözündən qəriblik süzülüb gedir.

Yadıma ilk eşqin vidası düşür
Günlər durnaların lələyidimi?
Məktubun nə yaman solub, bürüşüb
Payızın qocalan yarpağı kimi.

Sənsiz duyğulara ölübmü deyim?
Arzular anasız uşağa dönüb.
Dünyaya sığmayan dünya-ürəyim
İndi yumryq boyda yumağa dönüb.

Səni unutmayıb o cığır, o iz
Çiçəklər yoluna döşənibdilər.
Yollar kor ilana dönübdü sənsiz
Ulduzlu gecələr üşənibdilər.

Həyatda düyünlü hikmətə baxın
Məhəbbət ürəyə düyün, dağ imiş
Qəlbimiz səninlə yaxından yaxın
Adımız nə uzaq, nə uzaq imiş.

Dursun Musayeva